Maand: juli 2020

Herinnert u zich deze nog?

In mijn opruimwoede (die ondertussen weer overgewaaid is) vond ik onderin een kast, naast mijn diploma’s, mijn oude catechismus. Ik zat toen in het zesde leerjaar lees ik op de binnenkant van de kaft. We schrijven 1965.

Een boekwerkje met vragen en antwoorden, alle geloofspunten in begrijpelijk Nederlands uiteengezet. Of ik dat op mijn 11de ook vond, dat durf ik te betwijfelen.

Een voorbeeld: Welke zijn de vruchten van een waardige Communie?
Ten 1e, een waardige Communie verenigt ons inniger met Jezus-Christus en zijn Mystiek Lichaam
Ten 2e, zij vermeerdert in ons de heiligmakende genade.
Ik bespaar u de rest. Maar of ik daar iets van begreep/begrijp?

In mijn toenmalige hanenpoten lees ik ‘leren tot nr. 434‘ en in het blauw aangeduid ‘dat moet ik goed leren‘, een aantal hoofdstukken in aanloop naar mijn vormsel. De hoofdstukken na nr. 434 gingen over Het Priesterschap en Het Huwelijk. Dat was op de leeftijd van elf nog niet relevant.

Beste lezer, ik hoop wel dat u – mocht u katholiek zijn – uw zondagen en feestdagen godsvruchtig doorbrengt! Als goed katholiek behoort u, op zon- en feestdagen, buiten de mis, ook andere kerkelijke diensten en godsdienstonderrichtingen bij te wonen, u bezig te houden met godvruchtige of liefdadige werken, en enkel in eerlijk vermaak uw ontspanning te zoeken.
Zou een terrasje doen onder de noemer ‘liefdadige werken’ vallen? Ik dacht het wel. Ik steun er tenslotte de horeca mee (nu het weer mag).

En wist u dat traagheid één van de hoofdzonden is? Ik niet. Ocharme mijn moeder, die was met alles zo traag (maar wel zorgvuldig).

Wat deden ze de kinderen toch aan vroeger, vraag ik mij af. En dan denk ik aan mijn zoon die in het eerste middelbaar vroeg of hij zedenleer mocht volgen in plaats van godsdienst want ‘dat is ook zoals godsdienst, mama, maar dan zonder God‘. En zonder catechismus.

Ik heb de catechismus teruggelegd waar ik hem gevonden heb. Wie weet krijg ik er ooit nog veel geld voor!

Het was niet mijn week de voorbije week. Slecht geslapen, en het is vannacht pas volle maan. Dat belooft.

Voor de rest weinig gedaan want slecht weer. Slecht weer werkt op mijn gemoed. Ik weet wel dat de tuin regen nodig heeft maar persoonlijk heb ik daar geen boodschap aan. Met regenweer kom ik niet buiten. Ik fiets niet, ik wandel niet, ik doe geen uitstapjes. En ik heb ook niet gelezen ondanks dat ik tijd in overvloed had en heb. Het lukt me weer niet om me te concentreren op een boek. In het begin van de lockdown was ik zó blij dat ik – na vele maanden – weer een boek kon lezen (en te weten wat ik aan het lezen was) maar het was blijkbaar van korte duur.

Het lijkt wel of de verveling toeslaat. Tijdens de maanden in lockdown heb ik er geen moment last van gehad. Je mocht niets en je kon niets, zo simpel was het leven toen. De activiteiten van onze Overjaarse Jeugdclub zijn ook helemaal stilgevallen en hoewel ik geen sociaal beestje ben zou ik toch wel weer wat meer actie in mijn leven willen. Het zal nog even moeten wachten want alle activiteiten (behalve enkele fietstochten) zijn al afgelast tot en met september.

Fysiek gaat het ook niet geweldig. Ik heb hoge bloeddruk maar ik verdraag de medicatie niet. Mijn hart kan dat precies niet aan. Overslagen, hartkloppingen, zweetbuien, … Ik neem er dan – op advies van de huisarts – een bètablokker bij maar dat lost niets op. Mijn huisarts vindt het maar flauwekul want volgens hem kunnen mijn klachten niet van de hoge bloeddruk pillen zijn. Tja, ik voel wat ik voel en ik weet ook exact wanneer het begonnen is. Ik heb expres de bijsluiter niet gelezen toen ik met die medicatie begon, om niet bevooroordeeld te zijn. Ik ben er nu op eigen houtje mee gestopt. Misschien niet verstandig, maar het moet maar even want ik word angstig van die hartkloppingen en neerslachtig van de daarbij horende slechte nachten. Ik ga een afspraak regelen bij de cardioloog. In hem heb ik meer vertrouwen dan in mijn huisarts.

Volgende week staan er gelukkig een aantal leuke momenten op de planning:
-maandag naar de tandarts (niet echt leuk, maar het is maar controle want ik heb goede tanden)
-dinsdag een wandeling met lunch met de mede-cursisten van de Spaanse les
-woensdagavond Kleine Man entertainen, samen ‘mesjeutjes‘ (*) eten, in bed stoppen en babysitten … zijn papa en mama kennen elkaar tien jaar en gaan een avondje uit
-donderdag naar de nagelstyliste
-vrijdag niets gepland maar hopelijk nog eens mooi fietsweer
-zaterdag uit eten met vrienden. Het mocht wel eens na vier maanden!

Tot zover mijn klaagzang. Volgende keer beter.

(*) mesjeutjes zijn croque monsieurs (tosti’s).