Mijn K-dagboek (1)

Mijn K-dagboek (1)

Maandag ben ik even gecrashed, omdat de angst het volledig van me had overgenomen. Niet zozeer de angst voor de ingreep zelf, maar voor wat er komt vanaf het moment dat ik wakker ga worden.

Ook niet voor de pijn, daar geven ze wel iets voor maar ik ben zo bang dat ik ga stikken want ik verslik mij zo gemakkelijk. Alles in mijn mond gaat heel opgezwollen zijn, en dan dat buisje in mijn keel waardoor ik zal moeten ademen en (daarna) spreken.
En voor wat er daarna komt. Het terug leren slikken, leren eten, leren spreken.
Ik heb ervoor naar de verpleegster gebeld. Ze heeft me wel een beetje kunnen geruststellen en vandaag had ik gesprekken met alle mensen uit het zorgtraject (psychologe, diëtiste, logopediste, sociaal assistente) die me gaan begeleiden. Ik weet dat ik goed omringd zal zijn, maar toch …

Maar eerst was er de CT-scan met contrast.

Drinken over twee uren… wachten duurt lang

Half tien water met contrastvloeistof drinken, twee uren laten inwerken en om half twaalf de ‘buis’ in voor een scan van de longen en de abdomen. Maar eerst nog een prik met contrast. Mijn binnenkant zal er mooi gekleurd uitzien! Deze keer lag mijn hoofd vrij, toch een ‘beter’ gevoel dan bij de MRI voor de scan van mijn hoofd. Toen zat mijn hoofd vastgeklemd in de machine en kon ik geen kant op. Me concentreren op mijn ademhaling heeft me wel geholpen om te ontspannen rustig te blijven. Ontspannen ga ik het nu niet direct noemen. Gelukkig duurde deze CT maar een minuut of vijf.

Nadien opnieuw gesprekken. Ten eerste met de chirurg die nog veel extra informatie gaf over de ingreep. Ik heb veel vertrouwen in haar. Ze is rustig, legt alles goed uit… tien keer als het moet. En het resultaat van de CT. Er zijn geen uitzaaiingen. Oef!

Dan het hele leger van hulpverleners: logopediste die me gaat leren slikken, praten en eten ; diëtiste voor de sondevoeding zodat ik alles binnen krijg wat ik nodig heb ; psychologe voor de geestelijke gezondheid en maatschappelijk werkster voor eventuele zorg thuis achteraf. Dan nog de covid test, hartfilmpje, bloed prikken en langs de anesthesist. Het was een lange dag.

Een hele zure was wel dat er geen eenpersoonskamer beschikbaar is voorlopig. Maar de allergrootste domper was toch wel dat bezoek pas toegelaten is vanaf de 7de dag na opname. Eén en dezelfde persoon gedurende één uur per dag. Covid regels.

Ik heb 80% kans dat ik er over vijf jaar nog ben. Bij deze kanker is dat een zeer gunstige prognose. Het is de enige kans die ik krijg, dus ik moet er gewoon voor gaan, al zal het niet gemakkelijk zijn.

— vervolg hier

Auteur: MyriamC

vrouw / moeder / oma / levensgenieter / wereldreiziger / #foreveronvacation Mijn motto: YOLO!

24 gedachten over “Mijn K-dagboek (1)”

  1. Wat een goed nieuws dat er geen uitzaaiingen zijn. De rest is natuurlijk zwaar waardeloos en moeilijk. Niet gek dat je af en toe eens crashed. Je bent een dappere dodo zoals je hier schrijft nu. Mogen we jou schrijven per mail of in het echt, dan kom je die 7 dagen beter door? Warme groet,🍀

    Geliked door 1 persoon

    1. Ja hoor, schrijven mag. Al zal ik de eerste drie dagen op IC mijn telefoon niet mogen gebruiken en daar waarschijnlijk ook geen zin in hebben.

      Like

  2. Goed dat er geen uitzaaiingen zijn.
    Voor de rest wens ik je heel veel sterkte, ook voor je familieleden.🤗
    Stomme Corona 😭

    Dikke knuffel

    Geliked door 1 persoon

  3. Oef, goed dat er geen uitzaaiingen zijn! Fijn ook dat je goed omringd wordt en vertrouwen hebt in de mensen die je gaan begeleiden. Ik begrijp je angsten heel goed, gemakkelijk zal het inderdaad niet zijn, maar je gaat hier doorkomen, Myriam! Veel moed!

    Like

  4. Geen uitzaaiingen. Een perfecte score en dat na 1 poging. Je doet het prima! En die prognose, die mag er ook zijn. Die artsen houden altijd een slag om de arm zodat je hen nergens op kan vastpinnen. Alleen jammer van dat bezoek. Dat wordt even tanden bijten.

    Heel veel sterkte voor jou en je familie.

    Like

  5. Wat ben ik blij dat er geen uitzaaiingen zijn! Dat is toch één complicerende factor minder.
    Maar inderdaad zuur van die eenpersoonskamer (zou ik ook niet tof gevonden hebben), en nog veel meer van dat bezoek. Maar ik ga ervan uit dat je man wel mag bij je zijn, toch?
    Ik vind het fijn dat je hier je dagboek bijhoudt. Goed voor jezelf om later terug te lezen, ook zo makkelijk dat je niet iedereen apart moet zitten informeren, en ikzelf vond het een goeie manier om de dingen van me af te schrijven, ik heb daar veel aan gehad.
    Je bent een dappere dodo, zoals Djaktief schrijft, en je doet dat goed. Normaal dat je af en toe eens crasht tussendoor, het is niet min wat je meemaakt. Succes met de volgende stap, we denken aan jou!

    Like

    1. Neen, ook mijn man mag niet op bezoek de eerste 7 dagen. Nadien 1 uur per dag en altijd dezelfde persoon. Mijn zoon ga ik dus niet zien de hele tijd dat ik daar ben.

      Like

  6. Toch heel “goed” nieuws dat er geen uitzaaiingen zijn en dat de overlevingskans heel groot is. Leren slikken, eten en praten is wel een zware dobber. Maar misschien valt het beter mee dan je nu denkt. Makkelijk zal het niet zijn en heel oncomfortabel de eerste weken. Maar al bij al vind ik het een zo zware ingreep die zoveel impact gaat hebben op je welzijn voor een hele tijd dat ik je een heel sterke madame vind. Je komt er door Myriam, en na een jaar ziet alles er waarschijnlijk heel veel beter uit.
    Veel moed voor morgen. En hopelijk kun je weer vlug wat schrijven.
    Lieve Myriam, wij zullen je schrijfseltjes heel even erg missen.
    Lisa

    Like

  7. Courage meisje. Ik duim mee voor de best mogelijke revalidatie, en een paar onverhoopte meevallers.

    Like

  8. Gelukkig dat er geen uitzaaiingen zijn en dat de prognose redelijk goed is. Maar ja, de rest hè… het zal beslist niet meevallen en het is goed dat je daar psychische hulp voor krijgt. Wel triest dat je geen bezoek mag ontvangen. Bezoek breekt de dag toch een beetje.
    Dat je maandag even gecrashed bent is te begrijpen. Er komt ook zoveel op je af.
    Heel veel sterkte xxx

    Like

  9. Je kunt Skypen met je zoon als je dat zou zien zitten?

    Misschien is het niet slecht dat je hem de eerste tijd niet IRL ziet?
    Zo kun je zelf wennen aan je nieuwe ,’ik, ?

    Geliked door 1 persoon

  10. Ik weet het, het is wat het is en klagen en zagen helpt niet. Je bent een dappere dodo. Neemt niet weg dat ik het één van de onmenselijke aspecten van deze corona-crisis vind.

    Geliked door 1 persoon

  11. Naast al de ongemakken die je reeds doorstond, is er toch het grote lichtpunt dat er geen uitzaaiingen zijn en je prognose heel positief, Myriam. Dat alleen al moet jou in staat stellen positief te blijven staan tegen de pijn, de ongemakken en de lange revalidatie die jou nog te wachten staat. Je bent dapper en sterk, jij bent een survivor. En je staat er niet alleen voor. Mijn gedachten gaan vandaag volledig naar je uit, samen met die van allen dir voor je bidden en duimen. Sterkte, meid!

    Geliked door 1 persoon

  12. Zo, dat vind ik al supergoed nieuws dat er geen uitzaaiingen zijn!
    Uiteindelijk is het nog goed dat je zo snel geopereerd wordt, minder tijd om te piekeren.
    Morgen een hele dag duimen opdat de operatie goed verloopt 🤞.
    🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀

    Geliked door 1 persoon

  13. Mooi dat er geen uitzaaiingen zijn en de prognose goed is .Fijn dat er een goed team is om je bij te staan want je hebt een lange weg te gaan .Wel naar dat je 7 dagen geen bezoek mag want je wil toch graag zeker je man bij je hebben .Hier in ons ziekenhuis zijn er alleen eenpersoons kamers .Had je man dan wel mogen komen vraag ik me af .Ik moet steeds aan je denken en zal ook heel erg voor je duimen .Heel veel sterkte Myriam
    Een lieve groet Elisabeth

    Geliked door 1 persoon

    1. Neen, ook 1-pers kamers de eerste 7 dagen geen bezoek. Heeft alles te maken met covid die hier weer heel erg huis houdt. Maatregel is gisteren gewijzigd, 2 uren voor ik me ging aanmelden. Maar ik geef het zo gauw niet op hoor. Ik probeer wel iets te regelen.

      Geliked door 1 persoon

  14. Het zal zwaar worden, laten we daar niet flauw over doen. En dan met het coronagedoe er nog eens bij! Maar goed, je wordt omringd met de beste zorgen, dat is ook al heel veel. En de grootste opsteker is uiteindelijk dat er geen uitzaaiingen zijn. Ik wens je ontzettend veel sterkte en ik duim heel heel hard. Dikke virtuele knuffel! x

    Geliked door 1 persoon

  15. Dat is een gunstige prognose. En wat een goed nieuws dat er geen uitzaaiingen zijn. Er staat je ongetwijfeld een en ander te wachten, al ben je duidelijk goed omringd qua medische en andere zorgen. Ik denk aan je!

    Geliked door 1 persoon

  16. Gelukkig zijn er geen uitzaaiingen en is de prognose best wel goed. Maar dat je een paar dagen geleden gecrasht bent is goed te begrijpen. Goed dat je psychische hulp krijgt, want dat gaat misschien best wel nodig zijn.
    Ik wil je heel veel sterkte wensen xxx

    Geliked door 1 persoon

  17. Goed nieuws, bij slecht nieuws, bestaat dat wel? pfffffffffffffffffff

    Heel veel sterkte voor de komende dagen, weken, maanden…. enzovoort….. ik denk aan jou!

    X

    Like

Reacties zijn gesloten.