Zoals jullie gisteren al konden lezen, is ons leven van het ene op het andere moment totaal veranderd. Gisteren kreeg ik het slechte nieuws dat het K-monster heeft toegeslagen. Dat, wat mij sinds de darmkanker van mijn vader (dertig jaar geleden) heeft beziggehouden, en waarvan ik dacht en hoopte dat ik eindelijk de ‘kwade’ leeftijd voorbij was – mijn vader is anderhalve maand voor zijn 66ste verjaardag overleden ; ik word over minder dan een maand 66 – is toch gebeurd: een agressieve kwaadaardige tumor: mondkanker.
Wat eraan voorafging:
maandag 6 juli: jaarlijkse controle bij de tandarts die een vreemd uitziend letsel van het tandvlees ziet op het onderfront en mij aanmaant om dit direct na te laten kijken bij een kaakchirurg. Ik had zelf ook al wel gezien dat het tandvlees er de laatste tijd wat vreemd uitzag, maar aangezien ik toch mijn afspraak bij de tandarts al had staan, heb ik er verder niet bij stilgestaan.
dinsdag 7 juli: de kaakchirurg bekijkt het zaakje, maakt een orthopantomogram en vermoedt dat er slechte cellen aanwezig zijn. Zij maakt zelf een afspraak met een kaakchirurg-oncoloog. Of het nu goed of slecht is, het moet sowieso behandeld worden.
vrijdag 10 juli: de kaakchirurg-oncoloog neemt een biopsie en zegt mij ‘ik wil geen voorbarige conclusie trekken, maar dit ziet er niet goed uit. Als het een tumor is, dan moet u er rekening mee houden dat de tanden in het onderfront eruit moeten, alsook een gedeelte van het bot‘. Mijn tanden, mijn degelijke sterke tanden. Op twee kiezen na heb ik ze allemaal nog.
Ze vraagt of het OK is dat ze me belt zodra ze het resultaat van de biopsie heeft. Ik denk er even over na en zeg dat het goed is. Ze maakt voor mij een afspraak voor een MRI (24 juli), en bespreking van de resultaten (28 juli).
Ondertussen vlucht ik naar Nederland, en nadien naar Frankrijk. Ons huis voelt bedreigend, het is niet langer mijn veilige haven. Hoe verder ik er van weg ben, hoe verder de kanker is want hoewel ik nog niets weet, ‘weet’ ik het diep vanbinnen wel.
vrijdag 17 juli: mijn telefoon gaat terwijl wij rond Lissewege aan het fietsen zijn. Een onbekend nummer, maar ik weet wie het is. Ik neem niet op. Ik ben in de ontkenningsfase. Als ik het niet weet, dan is de ziekte er ook niet.
donderdag 23 juli: mijn telefoon gaat: hetzelfde nummer als vrijdag. Ik neem op en krijg het slechte nieuws te horen: een kwaadaardige tumor. Ze geeft me nog wat meer uitleg en zegt dat ze volgende week donderdag kan opereren omdat er een geplande operatie uitgesteld moest worden.
Slik.
Zo snel al.
Ik twijfel even maar wat moet, dat moet en dan kan ik het maar beter achter de rug hebben.
vrijdag 24 juli: MRI scan en gesprek met de MKA-chirurg om mij alvast wat voor te bereiden op wat komen gaat. En dat hakte er flink in. Het is een kleine maar zeer agressieve tumor en het wordt een zeer ingrijpende operatie.
Mijn onderste rij tanden moet er volledig uit, alsook anderhalve centimeter bot. Halsklieren zullen preventief worden verwijderd met een snee van oor tot oor over de hals. Om het gat op te vullen dat hierdoor in en rond de mondholte ontstaat, zal er spierweefsel en een bloedvat uit mijn arm worden genomen en zal er ook tijdelijk een tracheacanule worden geplaatst. Alles bij elkaar zal de operatie een volledige dag in beslag nemen.
Twee nachten intensieve, in totaal minimum twee weken ziekenhuis.
En een jaar geen onderste rij tanden. Een jaar!!!
dinsdag 28 juli wacht er mij een volledige dag ziekenhuis: CT-scan om te zien of er metastasen zijn in andere organen (weer angst, nog meer angst), nogmaals bespreking met de chirurg en met het zorgteam voor de revalidatie.
Het moet allemaal nog doordringen want ik weet echt niet op welke trein ik gestapt ben. Dat het niet de reis is die ik wilde maken, dat is wel duidelijk.
Voor mijn K-dagboek, zie hier.
myriamsditjesendatjes.com 
Amai Myriam, direct een heel zware operatie! Ik hoop dat ze geen nieuwe haarden vinden en het alleen die tumor is. Als is dat al ingrijpend genoeg uiteraard. Ik kan alleen maar heel heel hard voor je duimen. HIer wordt een mens stil van en vindt geen goeie woorden voor! We moeten er niet belachelijk over gaan doen, dat is heel ernstig! Zorg goed voor jezelf meisje en laat je vooral goed begeleiden, het kan ook helpen om bij een psycholoog langs te gaan om je te helpen aanvaarden en het allemaal aan te kunnen, want we zijn allemaal maar mensen. Heel heel veel sterkte meisje! Dikke knuffel, als is het een virtuele, een andere mag trouens toch niet.
LikeLike
Dank je. Psycholoog krijg ik dinsdag al een gesprek mee. Het ziekenhuis voorziet een uitgebreid zorgtraject.
LikeLike
Zo moeilijk om iets zinnigs te zeggen… ik herken wel veel. Die angst, die angst ook voor elk onderzoek. Nooit weten wat eruit voort gaat komen. Nooit nog onbevangen een “routine” onderzoek kunnen ondergaan. Angst sluipt overal door en tussen.
Laat je goed omringen, Myriam. Je man, je gezin. Probeer veel te praten. Leun maar. Je mag dat doen nu. Geniet van de warmte die je krijgt, die geeft je sterkte op de moeilijkste momenten. Ik weet nog dat ik lag te wachten op de operatie, en dat ik toen echt dacht aan iedereen die aan me dacht, kaarsjes brandde… en ik voelde me zo goed omringd. En dat is altijd zo gebleven, heb ik enorm veel aan gehad.
Ik wens je erg veel sterkte toe om de weg die komt, te bewandelen. Als je dit achter de rug hebt, zal je geen salonfietser meer zijn, maar een fietser die alles aankan! (niet dat je dan door regen en sneeuw hoeft te fietsen hoor, het is maar bij wijze van spreken. Ik heb zelf een nogal grote hekel aan alle “vecht” metaforen als het om de grote K gaat).
Ik denk aan je. En met mij denken nog héél veel mensen aan je. Denk daaraan als je het moeilijk hebt, in de eenzame uren die zeker nog gaan komen.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel.
LikeLike
Myriam, Myriam meisje toch. Ik ben er niet goed van… ik begrijp dat je voor een vreselijke opgave staat en leef enorm met je mee. De angst kan ik me voorstellen want dit is echt niet niets. Ik hoop dat je met veel liefde en warmte wordt omringd. Dat zal zeker bijdragen tot je genezing. Mijn kaarsje brandt al voor jou. Dat het soelaas moge brengen. Heel veel moed en sterkte. Ik denk aan je – heel hard.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Bea. Ik moet erdoor, en ik hoop dat het me lukt met de hulp van zovelen.
LikeLike
Keihard nieuws, Myriam. Wie het zelf niet meemaakt beseft maar half wat dit doet met een mens. Uiteraard met je fysiek, maar zeker (niet te onderschatten) ook met je psyche. Niemand is ooit klaar voor zoiets, geen woorden kunnen dit verzachten. Vandaag kan de medische wereld heel veel. Je vader vocht tegen een ander soort K, maar dat was een generatie geleden. Vandaag staan we stappen verder in de K-behandelingen.
Je goed laten omringen is heel belangrijk, maar ik lees dat je dit al doet.
Best dat je probleem nu is vastgesteld, en dat een aanpak niet langer uitgesteld wordt. Ik wens volle petrol dat de moeilijke reis die je zult ondergaan zonder extra hindernissen mag verlopen, dat je de sterkte vindt om voor jou en je geliefden vol te houden. Je bent het dubbel en dik waard!!!
Mocht er een kar bestaan die ik kan helpen duwen naar herstel, ik zou heel hard helpen duwen, absoluut, mankepoot of niet potverdraaid. Samen met mij in de eerste plaats je familie, maar ook heel wat vrienden en bloggenoten. Weet je wat? Dinsdag ben ik zelf in het ziekenhuis voor onderzoeken, in gedachten zoek ik die kar en steek er een turbomotor op.
Je bent een knaller, Myriam, het allerbeste!
Paul
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je voor je bemoedigende woorden. Nu zijn we met twee met een zwarte hond. Een grote zwarte hond … en ik hou niet eens van honden.
LikeLike
Hier zijn gewoon geen woorden voor, zo erg. Ik stuur je toch een woord van moed, heb moed, leun op de mensen die je graag zien en laat je leiden door de dokters.
Heel veel liefs en ik duim dat je operatie goed verloopt!
Dikke knuffel 😘
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel. Het wordt een harde strijd, maar ik moet er vertrouwen in hebben dat het goed afloopt.
LikeLike
Och Myriam wat een afschuwelijk nieuws en wat een vreselijke operatie.
Ik hoop dat ze het volledig kunnen wegnemen en dat er geen andere kankerhaarden zijn. Ik ben er echt niet goed van. Jij die zo van het leven geniet en nu dit.
En voor je man en kinderen moet het ook vreselijk zijn. Och meisje toch, ik heb tranen in mijn ogen.
Lisa
LikeGeliked door 1 persoon
Ja Lisa, het ging ons blijkbaar té goed. Niets zal ooit meer hetzelfde zijn.
LikeLike
Deze vreselijke klap moet zo hard aangekomen zijn en is slechts te bevatten als men deze diagnose zelf heeft moeten verwerken. Heb er vertrouwen in, Myriam, je wordt omringd door een bekwaam team en de vele mensen die jou zo na staan en jou door deze beproeving heen zullen helpen. Het is mijn diepste wens, en vooral mijn innigste overtuiging, dat jij deze strijd zal winnen. Mijn gedachten zijn bij jou, ik wens je veel sterkte toe.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel.
Ja, de klap is heel hard aangekomen. Ik denk dat ik nog niet half besef wat me te wachten staat.
LikeLike
Die klap komt keihard aan, en ik denk dat je uit zelfbehoud probeert te minimaliseren wat er gebeurt. Gewoon, om het nog te kunnen overzien. Ik herinner me dat nog, dat ik altijd dacht dat het allemaal zo erg niet was. Heel raar. Ik probeerde het niet echt te ontkennen (want ik heb zelf gemerkt dat er iets mis was en ben daarmee naar de dokter gestapt), maar minimaliseren dus wel. Maar ik denk dat dat een soort veiligheidsventiel van je hersenen is. Anders ga je helemaal onderuit.
LikeLike
Ik denk dat je gelijk hebt. Ik voel er momenteel niks bij. Mijn broer trok wit weg toen ik het hem vertelde, mijn zus was in tranen. En ik? Ik stond erbij en keek ernaar. Zo raar.
LikeLike
Heel herkenbaar, dat “ik stond erbij en ik keek ernaar”. Die eerste weken denk je echt vaak: gaat dat hier nu over mij? Kanker? Tumor? Oncoloog? Quoi??
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, echt. Ik vroeg daarnet nog aan mijn man of ik wel normaal reageer. Maar het zal wel zelfbehoud zijn, zoals je zegt.
LikeLike
Je bent in de beste handen daar in dat ziekenhuis Mirjam. Hou dat voor ogen. Ze gaan je erdoorheen slepen. Ze gaan je helpen. Iedereen zal je steunen om beter te worden van deze zware operatie. De eerste tijd is het ergste, maar je krijgt intensieve verpleging en een langere opname en daarbij kan dan ook goede pijnstilling zijn. Het is heel moeilijk wat je overkomt. Gaandeweg leer jij om hier doorheen te komen. Zelf heb ik veel steun gehad bij mijn gezichtsoperaties aan de kennis en de lotgenoten op de site van kanker.nl. Waarschijnlijk zal er ook iets dergelijks in België bestaan. Dat is voor later, maar misschien ook nu voor je man en familie van belang. Ik wou dat het je niet was overkomen maar ik ben wel blij dat er snel geopereerd kan worden.
Velen zullen net als ik de komende dagen en speciaal dinsdag aan je denken en je in gedachten warmte en kracht sturen. Toitoi Mirjam!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Dorothé. Het wordt een moeilijke, maar ik moet hierdoor. Er zijn er mij al zoveel voorgegaan die het ook allemaal gekund hebben.
LikeGeliked door 2 people
Ik kon mijn reactie hier plots niet kwijt, de woorden wilden zich niet schrijven….. SLIK.
Een tijdje later lukte een mailke wel.
Het bericht ging hier door merg en been, je moet vertrouwen op de grote kennis van de dokters, en van dag tot dag bekijken. Nog niet denken aan dat jaar!
MOED.
LikeLike
Je reageert normaal, wees daar maar zeker van. Ik weet nog dat de gynaecologe op een bepaald moment tegen me zei dat ik altijd zo beheerst reageerde. Ja, omdat de helft van haar woorden op me afketste. Mijn man was áltijd mee, zodat hij kon mee luisteren en de dingen gehoord had die niet tot mij doorgedrongen waren.
Dat lullige “het lijkt een film” of “ik zit in een droom en kan elk moment wakker worden”, dat ervaar je nu wellicht aan den lijve.
En op zich is dat goed, want zo kan je af en toe toch ontspannen en eens aan iets anders denken. Je hebt dat nodig.
LikeLike
Wat een verhaal en wat een vooruitzichten. Dit zal zwaar te worden, heel zwaar. Er zullen slechte dagen komen, veel slechte dagen en je zal de moed op sommige momenten niet meer kunnen opbrengen en dat mag! Maar probeer ook te genieten van de kleinste dingen die elke dag, hoe zwaar ook, een lichtpuntje kunnen geven.
Heel veel sterkte en goede moed, ook voor je man en kinderen, en een hele dikke virtuele knuffel!
X
Tootsy
LikeLike
Lieve, lieve Myriam. Soms zijn er even geen woorden om te kunnen zeggen wat je wilt. Zo ook nu. Wat een afschuwelijk naar bericht. Jij, de levensgenieter pur sang, die dit moet meemaken. Toch denk ik te weten dat juist nu die voor jou kenmerkende positieve levenshouding je gaat helpen. Niet vooruit denken, maar er gewoon zijn, in het heden, in het nu. Wat later komt, zie je dan wel weer. Gebruik die adrenaline, probeer jezelf af te leiden, omring je met de liefde van familie, vrienden en natuurlijk je man. Ik denk aan je. 💖💖
LikeLike
Ik lees dit en durft amper adem te halen. Nog steeds niet. Ik voel tranen in mijn ogen, voor deze shit die jij nu mee moet gaan maken.
In gedachten ben ik bij jou, nu snap ik nog veel meer jouw uitval van laatst over de wereld reizen. Nu snap ik ook, de fietstochten en vind ik het nog meer jammer dat ik niet in Almere was op dat moment. Dan had ik jou een elleboogje kunnen geven.
Ik wens jou heel veel sterkte toe, echt heel veel sterkte, dit gaat erin hakken, doe het nu al, maar ik lees ook, het besef, kan ik mij heel goed voorstellen. Dikke knuffel!
X
LikeLike
Lieve Myriam,
Ik kan mijn ogen niet geloven dat jij, epicurist pur sang, deze vorm van kanker moet krijgen, het is niet te geloven.
Woorden schieten tekort om te zeggen wat ik voel.
Ik wens jou en je gezin heel veel sterkte.
Hopelijk krijgen je de nodige steun en( heel veel pijnstillers)
Ik hoop alvast dat je geen uitzaaiingen hebt en dat binnen een jaar deze kwade periode afgesloten is.
Ik heb een paar jaar geleden ook kanker gehad in mijn gezicht. Het is moeilijk, je wordt er altijd mee geconfronteerd (zelf nu nog vragen sommigen wat er mij overkomen is)
Dus wees blij dat er Corona is want met een mondmasker op kun je veel verdoezelen (mijn zwarte humor kon het niet laten)
Kop op en veel sterkte, ik zal aan je denken dinsdag
Dikke knuffel
Saskia
LikeLike
Goh, Myriam. Ik zit perplex. Ik heb het twee keer moeten lezen voor het doordrong, dus voor jou zal het helemaal onwezenlijk zijn. Ik kan er me nog steeds niets bij voorstellen, behalve dat het een zwaar, héél zwaar traject wordt. We moeten daar niet flauw over doen of proberen dingen te verdoezelen. En ik vermoed dat de impact en de rehab ook niet van de poes zullen zijn. Maar veel keuze is er niet, he?
Ik kan je alleen maar héél veel moed toewensen. Alle steun die je waar dan ook en van wie dan ook kan krijgen. Vanaf deze plek zal dat enkel virtueel zijn, maar we zijn hier allemaal klaar om je moed in te spreken. Kom bijpraten zo vaak je wil en nodig hebt.
Sterkte meis!
LikeLike
Jeetje Myriam ik ben hier helemaal stil van .Ik weet gewoon niet wat te schrijven .Dit hakt er flink in en het word een zware tijd voor je .Heel erg veel sterkte en moed wens ik je
Lieve groet Elisabeth
LikeLike
Myriam, mijn haar komt recht als ik je verhaal lees. Myriam wat moet je een angst hebben. Wat heb je al moeten doorstaan en wat moet je nog meemaken. Veel woorden om je te troosten zijn er niet maar ik probeer wat kracht door te sturen. Energie…
Je bent omringd door liefhebbende mensen, mensen die van je houden.
Een zware weg af te leggen. Myriam ik steun je in mijn gedachten. Ken je nog niet zo lang maar je bent een sterke vrouw.
Ik stuur je alvast een hele warme knuffel
Joke
LikeLike
Zo erg voor je, ik weet niet goed wat ik moet zeggen. Het zal een lange, vermoeiende reis worden, maar we supporteren hier allemaal voor je mee ❤️.
LikeGeliked door 1 persoon
Jouw verhaal doet mij al rillen terwijl jij dit hebt en allemaal moet ondergaan.
Je tast nog volledig in het duister qua vooruitzichten wat het nog angstiger maakt dan het al is.
Nu begrijp ik dus ook waarom jullie ineens de wereld in vluchtte ondnaks corona.
Wens je heel veel sterkte en alle geluk van de wereld dat het toch goed gaat komen.
Ik duim en zal kaarsjes voor je branden.
AnneMarie
LikeGeliked door 1 persoon
Myriam, wat een vreselijke hel ….. Heel veel sterkte voor jou en de jouwen!
LikeLike
Myriam, ik wil je hier ook even laten weten dat ik meelees en dat ik inzit over jou.
Als we kunnen meeleven met personages uit boeken en films, dan zeker met digitale forumvrienden.
F….a
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je F.
LikeLike
nee, dit kan niet waar zijn, onbegrijpelijk.. ik kan nooit voelen wat jij nu voelt. veel courage!
LikeLike
Ik begon aan je nieuwe blog en zag een linkje hier naar toe. Mijn lieve deugd wat heb jij een heftige tijd , het nieuws, de ingreep en nu de nasleep ! Ik hoop dat je omringd wordt door heel veel kundige mensen en dierbaren die je de steun kunnen bieden om je er goed er doorheen begeleiden. En ik wens je bovenal kracht dat je dit K- monster een knockout verkoopt zodat die voor altijd is afgedropen!
Dikke knuffel ❣🍀
LikeGeliked door 1 persoon