Mini me

Ik zag dit vragenlijstje bij diverse andere bloggers en ik ga proberen om het zo goed mogelijk in te vullen, al zijn de herinneringen aan mijn kindertijd al heel erg vervaagd. De vragen waarop ik het antwoord schuldig moet blijven heb ik eruit gelaten.

In welk jaar ben je geboren?
Op een donderdagmiddag in de zomer van het jaar 1954.

Heb je foto’s van jezelf van toen je jonger was?
Massa’s. Als oudste kind van mijn ouders en als oudste kleinkind van mijn grootouders langs beide kanten was er altijd wel een reden om foto’s te nemen van dat wonderkind.

Naar de kapper om de froufrou bij te knippen … daar deden we toen niet aan

Welke tv-shows keek je als kind?
Ik weet niet meer vanaf wanneer wij thuis een TV hadden. Ik herinner me nog wel dat onze buren daar eerder mee waren dan mijn ouders en dat ik soms daar ging kijken. Het Manneke, Kapitein Zeppos, Johan en de Alverman keken wij, waarschijnlijk omdat er niets anders was, want die series waren niet echt mijn genre. Wat ik echt heel graag gezien heb is Ja zuster, nee zuster op de Nederlandse TV. En toen ik wat ouder was de grote Nederlandse TV shows. En het Songfestival natuurlijk!

Wat wilde je worden als je groot was? En wil je dat nog steeds worden?
Ik denk niet dat ik daar mee bezig was toen ik kind was. Eens ik mijn studiekeuze bepaald had, was het duidelijk dat het iets met talen en steno/dactylo moest zijn. Dat waren mijn lievelingsvakken op school.

Wat was je favoriete speelgoed toen je een kind was?
Mijn fiets, mijn rolschaatsen, mijn badmintonracket. Als het maar iets was om buiten mee te spelen. In tegenstelling tot mijn twee jaar jongere zus was ik meer een halve jongen.

Wat is het meest gênante dat je ooit gedaan hebt als kind?
Onze buurman, een man die heel plat het plaatselijke dialect sprak, stuurde me eens naar de winkel om een pakje ‘tisternej’. Ik kon het al amper onthouden, maar toen ik het vroeg aan de winkelier moest hij eens heel hard lachen. Hij wist ook direct wie deze grap van ‘het is er niet’ met mij had uitgehaald want ik was niet het eerste slachtoffer. De cent die de buurman mij had meegegeven mocht ik gelukkig wel houden, maar ik heb mij lang heel beledigd gevoeld.

Wat was het grappigste waar je je ooit als verkleed hebt met Carnaval/Halloween
Daar deden we in mijn kindertijd nog niet aan. We hadden wel de jaarlijkse processie van onze parochie. Elk jaar werden er kinderen geselecteerd om mee te lopen in de processie. Zo heb ik een keer de ereplaats veroverd. Ik droeg een lang wit kleed, een blauwe fluwelen lange mantel met een witte hermelijnen kraag en ik liep helemaal eerst in de processie, geflankeerd door mijn gevolg, in net een minder mooie outfit. Zo fier als een gieter was ik dat ze mij gekozen hadden!

Zijn er speciale dingen die je hebt bewaard van toen je een kind was?
Neen. Buiten de foto’s die mijn moeder heel zorgvuldig voor elk van haar kinderen in een mapje had gestopt heb ik niets meer uit mijn kindertijd.

Wat is het engste dat je je kan herinneren wat je hebt meegemaakt als kind?
Een meisje in mijn klas (tweede leerjaar) dat gestorven was en de non die beeldend vertelde hoe eerst het kind haar voetjes koud waren geworden, en dan de rest van haar lichaam. 59 jaar geleden, maar nooit vergeten.

In welke opzichten is de wereld nu anders dan toen je een kind was?
‘De wereld’ is totaal anders. Ik was een onderdanig en onmondig kind. Kinderen van nu zijn totaal anders! Ik sta soms met open mond te kijken als ik kinderen van pakweg een jaar of acht een uitleg hoor doen. Dat kan ik alleen maar toejuichen zolang die kinderen niet in kleine betweters veranderen.
In ons gezin zorgde moeder voor het huishouden en vader verdiende de kost. Wij, kinderen, werden zeer beschermd opgevoed. Kinderen werden als kinderen behandeld. Er werd thuis niet gesproken over heikele onderwerpen zoals sexualiteit. Kinderen kwamen nog uit bloemkolen, bij wijze van spreken terwijl er nu ouders zijn die hun jonge kinderen een (thuis)bevalling mee laten beleven. Of dat nodig is, dat is een andere vraag.
En hoewel mijn ouders niet superstreng waren, was moeders/vaders wil toch wel wet. Kinderen van nu hebben in alles veel meer inspraak en mogen ook zelf over dingen nadenken. Dat vind ik alleen maar positief.



Auteur: MyriamC

vrouw / moeder / oma / levensgenieter / wereldreiziger / #foreveronvacation Mijn motto: YOLO!

30 gedachten over “Mini me”

  1. Steno: waar is de tijd. Ik ben ooit aan een studie ‘secretariaat moderne talen’ (nu office management) begonnen, en de enige reden waarom toen nog steno werd onderwezen was omdat de lerares de echtgenote van de directeur was. In andere scholen zaten ze al veel verder met digitale toepassingen.

    Geliked door 1 persoon

    1. Ik heb ook die office management gedaan. Vond steno een heel leuk vak maar toen ik ging werken waren de dictafoons al uitgevonden en heb ik nooit nog steno gebruikt.

      Like

  2. Gruwelijk, dat verhaal van de non die het sterfproces van een vriendinnetje uitbeeldde…
    Ook ik heb nog steno gehad, en vond dit zelfs fantastisch! Of het nu nog zou lukken is maar de vraag…

    Geliked door 1 persoon

    1. Ik deed ook heel graag steno, maar ik heb het nooit nodig gehad tijdens mij, ‘carrière’. Toen hadden ze de dictafoon al uitgevonden en dat vond ik helemaal de max.

      Geliked door 1 persoon

  3. Mijn Lievelingsspeelgoed was een ‘negerke’, toen nog niet bewust dat deze mooie pop een negatieve klank had.
    In je laatste vraag kan ik me volledig vinden. Bij ons moesten kleine mensen zwijgen als grote mensen spreken, nu wordt er eerst geluisterd naar de kleine mens. Nadelen en voordelen.
    Zelf was ik een veel te braaf meisje, en soms draag ik daar nog de gevolgen van, dan wou ik dat ik wat mondiger was en meer voor mezelf opkwam….

    Geliked door 1 persoon

    1. Ik was ook braaf hoor. Ik was de oudste en heb de weg gebaand voor mijn twee jaar jongere zus die er de kantjes van af liep. Ach, het is wat het is en het is goed zo.

      Like

  5. Wat leuk dat jij al die foto’s van jezelf en familie hebt als je kind was…
    Steno, dat heb ik ook nog geleerd, soms zit ik onbewust een woord in mijn hoofd in steno te schrijven. Heb het nochtans nooit moeten gebruiken 🙂

    Geliked door 1 persoon

  6. Erg leuke tag. Ik had hem nog nergens gezien. Ik zou ook graag de andere vragen weten. Dus als je een linkje hebt.

    Steno leerde ik in 4 talen, maar ik zakte voor Schoevers daarop. Ik heb het toch nog veel gebruikt als directiesecretaresse later.

    Herkenbaar dat kinderen van nu veel wijzer en vrijer zijn. Heb onze eigen jongens ook bewust anders opgevoed.

    Geliked door 1 persoon

  7. Mijn slechthorendheid was daar debet aan. Op het werk zat ik veel dichterbij om dictaat op te nemen. Zoiets dus……het is niet in mij opgekomen om te vragen of ik vooraan mocht zitten of zo. De jeugd van nu komt veel beter voor zichzelf op

    Geliked door 1 persoon

  12. Wat een leuk logje! En wat een mooi, gelukkig meisje. Dat van die froufrou is herkenbaar 😁 En de rest eigenlijk ook. Wat waren we toch braaf hé. Té braaf. Ja, het is goed dat de kinderen mondiger worden opgevoed. Wij werden monddood gemaakt. Wat gelukkig niet bij iedereen is gelukt…
    Van onbeleefde kinderen die overal hun mond tussen slaan, hou ik niet, maar dat is dan ook iets heel anders dan mondigheid.

    Geliked door 1 persoon

  13. Leuk om te lezen, en toch weer anders deels, dan mijn moeder, die van jan. 1952 is…. zij is toch wel meer open al opgevoed en opgegroeid, zo van zoek de dingen zelf maar uit, daar leer je het meeste van.. wat dan weer heeft doorgezet bij mij, toen ik op de wereld kwam. Door zelf te onderzoeken, leer je.. wat wel werkt en niet werkt. zo vertelt mijn moeder ook dat ze op de leeftijd kwam, ook altijd buiten meer jongen dan meisje 😉 Dat ze een vuurtje ging stoken, wilde stoken, mijn opa ging mee… en leerde haar hoe ze dat moest doen in de natuur.. veiligheid voor alles.

    X

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.