Kinderverdriet

Gisteren zag ik uit mijn ooghoek een fiets stoppen aan onze voortuin. Een welkome afwisseling als er al dagen nauwelijks iemand gepasseerd is in de straat! In het fietsstoeltje achterop een peuter met een blauwe helm. Schoondochter met onze Kleine Man! Ik kon niet snel genoeg aan de voordeur zijn en spurtte het tuinpad af tot op veilige afstand. Twee weken had ik hen niet gezien. Ik had zo graag mijn kleinzoon even geknuffeld, maar dat mag niet.

Wannes had een olifant geschilderd, en hij kwam zijn schilderij bij oma en opa in de brievenbus steken. Dat was althans de bedoeling maar dat was buiten oma gerekend.

De olifant van Wannes die, samen met zijn andere artistieke werkjes, op onze keukenkast prijkt

Tja, nu we daar zo stonden op twee meter afstand van elkaar hebben we toch ook maar een babbeltje gedaan. Was zo fijn om eens iemand anders te zien en te spreken. Ook voor mijn schoondochter want zij probeert thuiswerken (ze heeft het toch gedaan gekregen) te combineren met de zorg voor Kleine Man. Ze is overbezorgd en wil niet dat hij nog naar de crèche gaat. In haar geval betekent dat werken voor 8u ’s morgens, na 19u ’s avonds en in het weekend want Kleine Man heeft onlangs besloten dat hij geen middagdutje meer doet en werken met een overactieve peuter in de buurt is gewoon onmogelijk.

Toen mijn schoondochter haar fiets omdraaide en aanstalten maakte om te vertrekken was Wannes niet akkoord. ‘Ik ga bij oma spelen’ zei hij heel gedecideerd. Dat kan nu even niet maar leg dat maar uit aan zo’n kleintje. En toen zette hij het op een brullen … Toen ze op het einde van de straat waren hoorde ik hem nog ‘bij oma spee-e-len, whaaahahaaa’. Mijn oma-hart brak.

Hoe dom kon ik ook zijn om naar de voordeur te lopen? Had hij me niet gezien, dan was er niks aan de hand geweest. En ik wist het, want hij had vorige week al traantjes toen we whatsapp-video-telefoneerden.

Stomme Corona!

Auteur: MyriamC

vrouw / moeder / oma / levensgenieter / wereldreiziger / #foreveronvacation Mijn motto: YOLO!

21 gedachten over “Kinderverdriet”

  1. Ach, wat zielig. En totaal niet te begrijpen van zo’n klein kindje. Maar ik begrijp jou wel hoor: natuurlijk rende je naar buiten om hem even van dichtbij te zien. Ik denk dat de meesten hetzelfde gedaan zouden hebben. Hopelijk komt er snel een einde aan dit alles.

    Geliked door 1 persoon

  2. Ocharme dat ventje Myriam… Het is voor groot en klein toch lijden. Ieder op zijn manier en ieder met zijn bekommernissen. Afstand houden zal nog moeilijk worden… Ik leef met je mee.

    Geliked door 1 persoon

    1. Het ergste was nog dat het mijn schuld is dat hij verdriet had. Het was niet de bedoeling dat hij me zag.
      Je mag er toch niet aan denken dat deze maatregelen nog een maand langer gaan duren … en daar ziet het wel naar uit.

      Like

  3. Ahhhhhh, zo sneu voor jullie allebei. Kleine Man reageert puur vanuit zijn gevoel en oma zette ook even haar ratio opzij. Ik geef jullie beiden groot gelijk. 💖💖

    Geliked door 1 persoon

  4. Vreselijk he, mijn Bonnie begrijpt ook niet dat we niet kunnen komen en mijn hart breekt elke keer als ik ze Skype dat ze herhaalt, ik ben niet ziek je kan gerust komen…. Gelukkig gaat er ook ooit een einde aan komen…. En kan Wannes snel weer komen…

    Geliked door 1 persoon

    1. Gelukkig is zo’n kleintje nog snel af te leiden. Maar je hart breekt dan inderdaad. Ik hoop dat er heel snel een einde aan komt, vooral voor alle mensen die alleen en eenzaam zijn.

      Like

  5. Wat lief van je schoondochter dat ze met hem langs kwam om die mooie tekening in de bus te doen. En zielig dat hij zo moest huilen, maar ook wel weer een goed teken dat hij zo graag bij je is.

    Geliked door 1 persoon

  6. Dat breekt je hart, zo zielig 😦
    Deze week heb ik een pakje laten leveren bij de kleinkindjes, maar volgende week ga ik weer iets brengen. Denk niet dat ik me ga vertonen, als ik dit hier zo lees. Ik hang het wel weer aan het hek….

    Geliked door 1 persoon

    1. Wij gaan straks weer een pakje bij hun in de brievenbus steken. Iedere week op dinsdag eentje, hebben we besloten. Zonder dat hij ons ziet uiteraard. Dat wordt nog gokken, want ‘middagdutje’ bestaat niet meer.

      Geliked door 1 persoon

      1. Gokken en sluipen 😀
        Mooi, die cadeautjespassage. Een klein beetje afleiding. Want die lieve kleine pierkes begrijpen er gewoon niks van.

        Like

    1. Neen, zo’n kind snapt er waarschijnlijk niks van. Niet meer naar de kindjes in de crèche, mama en papa heel de dag thuis, niet meer naar de oma’s en opa’s.

      Like

Reacties zijn gesloten.