Mijn week

Wat een rommelweek heb ik achter de rug. Veel bezig geweest en precies niks gedaan.

Maandag was een rustige dag. ’s Morgens heb ik voor het eerst dit jaar mijn fiets gepakt om mijn boodschappenrondje te doen. Na de boodschappen stond er nog een (klein) mandje strijk te wachten.
In de namiddag was ik afgesproken met mijn ex-schoonzus met wie ik nog steeds goed bevriend ben. We zien elkaar niet zó dikwijls, dus we hadden heel wat bij te babbelen.
Nadien heb ik nog wat voorbereiding gedaan voor mijn Spaanse les van dinsdag want de animo is een beetje weg.

Dinsdagmorgen Spaanse les. Weer een nieuwe tijd: de pluscuamperfecto. Maar eerst herhaling van alle andere tijden. Ik had sinds de laatste les voor de kerstvakantie niet meer geoefend en dat was duidelijk te merken! Gelukkig niet alleen bij mij. Dat móet ik terug oppakken wil ik over enkele weken/maanden nog mee kunnen.
Dinsdagnamiddag afspraak bij de bank in verband met de nalatenschap van mijn onlangs overleden ongehuwde kinderloze tante. Ik ben door de familie aangeduid om te fungeren als contactpersoon tussen de verschillende instanties, zijnde de banken en het successiekantoor. Pfff, ik had niet gedacht dat dit zoveel werk met zich zou meebrengen, vooral omdat er erfgenamen in het buitenland wonen. Eens thuisgekomen een mail/brief ineen geflanst voor de familie om hen zo goed en zo kwaad mogelijk op de hoogte te stellen van wat er besproken was. De taal van bankiers is namelijk nogal verschillend van de taal van 85/90-jarige wantrouwende nonkels en tantes …

Woensdag heb ik, na een slechte nacht, de hele dag op een heel ziek kind gepast. Onze Kleine Man is normaal nooit lastig, ook niet als hij ziek is. Vandaag was het andere koek! Goh, wat was hij lastig. Ik kreeg de opdracht van mijn schoondochter om hem veel te laten drinken want hij heeft al twee keer in het ziekenhuis gelegen wegens uitdroging. Maar als meneertje niet wil, dan wil hij niet. Hij wou ook niet eten. Niet moeilijk met een mondje vol blaasjes. Hij wou niet slapen, ik mocht niet zingen, niet voorlezen, … En huilen, en zeuren,… Begrijpelijk hoor, want hij zag er niet uit en die blaasjes jeuken natuurlijk als zot. Ik stond er dan ook nog eens alleen voor want manlief was een dag gaan stappen met zijn wandelclub. Ten langen leste heb ik hem – tegen mijn principes in – voor de TV gezet. Een digicorder met wat filmpjes van Bing, Buurman en Buurman, Thomas de Trein en Tik Tak is toch wel handig om achter de hand te hebben. Eerlijk? Ik was blij toen het zes uur was en zijn mama hem ophaalde.

Donderdagmorgen huistaken Spaans gemaakt en als een wervelwind met stofdoek en swiffer rond geweest. Daarna een paar dringende boodschappen gedaan voor schoondochter die ondertussen ook goed ziek is.
Donderdagnamiddag nog eens lekker gekookt, want dat was er deze week nog niet echt van gekomen: tomaten-courgettesoep, saltimbocca met skrei, tuinbonenpuree en grijze garnalen, en oervlaamse rijstpap. Lekker!

skrei

Vrijdag heb ik een vrije dag genomen en om te beginnen lekker uitgeslapen. Uitslapen kan ik het eigenlijk niet noemen want ik slaap weer zeer slecht, ondanks het dagelijkse slaaptablet. Maar ik ben wel wat langer blijven liggen.
Terwijl manlief naar zijn turnles was heb ik eindelijk de Humo kunnen lezen die al van dinsdag lag te wachten en ’s namiddags ben ik, zoals dikwijls op vrijdag, bij mijn vriendin gaan koffiekletsen maar eerst hebben we een eind gewandeld. Het was dan wel grijs en grauw, maar het was droog en de temperatuur was aangenaam. Zo’n dag alleen voor mij, waarop ik mijn goesting kan doen, ik heb daar echt nood aan.

Hei

Zaterdag was de start van Tournée Minérale. Ik doe niet mee. Ik heb het niet zo voor betutteling.
In de voormiddag ben ik eens door de badkamer gegaan. Het moet toch een beetje proper zijn tegen dat de nieuwe poetsvrouw komt, nietwaar? En ik heb nog wat zitten prutsen aan de layout van mijn logjes. Met heel veel dank aan Affodil die mijn probleem heeft opgelost.
’s Namiddags heb ik verbos gedaan. Lange lijsten gemaakt met werkwoorden en alle tijden die we (zouden moeten) kennen. Nu moeten de lijsten nog ingevuld geraken. 😉

Zondag, vandaag dus en terwijl u dit leest, zijn we in een gezellige tearoom aan het ontbijten met vrienden – hadden we nog tegoed van onze verjaardag – en deze namiddag kijken we naar het WK Veldrijden in Dübendorf.
Go, go, go Mathieu!

Auteur: MyriamC

vrouw / moeder / oma / levensgenieter / wereldreiziger / #foreveronvacation Mijn motto: YOLO!

23 gedachten over “Mijn week”

  1. Nounou, die week was toch goed gevuld! Het hoeft niet altijd met grote schoonmaak, verbouwingen of het omkeren van een tuin vandoen te hebben. En als er dan nog een ziek (klein)kind tussen komt, is het ritme er meestal meteen uit.

    (Even een tip voor een hopelijk niet volgende keer: als een kind geplaagd is met blaasjes in de mond en het wil niet eten of drinken, geef het dan een ijsje. Dat is vocht en voeding samen. Akkoord, het is niet helemaal volgens de regels van de kunst, maar nood breekt wet. De kou verdooft de pijn en ze krijgen toch vocht en een beetje suikers binnen om hen een beetje energie te geven.)

    Waar is de tijd dat Manlief en ik Spaans leerden in avondonderwijs? Als ik had geweten hoe weinig gebruik ik er achteraf van zou maken, was ik naar het eredoctoraat en de voordracht van sir David Attenborrough gegaan in plaats van naar het examen …

    Geliked door 1 persoon

    1. Ijsjes gingen er inderdaad wel in. En koude melk (aangelengd met water) wou hij later ook wel.
      De studie Spaans is voor mij naast een nuttige bezigheid ook een geheugentraining. We gaan ook best vaak naar Spanje. En talen interesseren me sowieso.

      Like

      1. Bij ons was het ook in het kader van de vakanties, maar inmiddels komen we perfect uit met NL, want we gaan nu enkel nog naar de Wadden. En talen interesseren mij ook erg, maar als je de kans niet krijgt om ze te blijven oefenen haalt het niks uit. Wij trainen ons geheugen met namen van vogels en planten. 😉

        Geliked door 1 persoon

        1. Oh, maar wij vertoeven ook graag in Nederland hoor. Vorige zomer nog in Friesland en Ameland gefietst en het jaar daarvoor op Texel. Nederland is een heerlijk fietsland en wij wonen vlakbij de B/NL grens. Ideaal dus. Maar voor ons zijn de andere ‘buitenlanden’ voorlopig ook nog erg belangrijk.

          Like

          1. Mijn man kan met zijn knieprothesen geen uuuren meer in de auto zitten. De rit vanuit Zeeuws-Vlaanderen tot Den Helder of Harlingen lukt nog, desnoods met een tussenstop. En vliegen doen we niet omdat hond Jeppe overal mee gaat. Die moeten we overigens ook niet lander dan genoemde ritten in de auto zetten, want dan spuwt hij in onze nek, denk ik. We hebben Frankrijk, Spanje, Italië, Oostenrijk en Duitsland gehad. Eén keer Marokko ook (vóór we viervoeters hadden). En nu we vanuit België naar een rustig stukje Zeeland verhuisd zijn, zijn we eigenlijk permanent op reis. Terwijl het voor mij tevens een beetje “thuiskomen” is, want mijn voorouders komen naar het schijnt uit Hoek, bij Terneuzen. 🙂

            Geliked door 1 persoon

  2. Een rommelweek? Ik noem dat eerder een zeer bezige nuttige week, het leven zoals het is. Vol zinvolle dagen. Het drukke leven van een gepensioneerde 👍.
    De windpokken zullen nu wel over het hoogtepunt heen zijn?

    Like

    1. Over het hoogtepunt wel maar hij mag pas weer naar de crèche als ze allemaal verdroogd zijn en dat is nog niet het geval. Ik zie Wannes volgende week nog wel een keer verschijnen.

      Geliked door 1 persoon

  4. Je dagen waren goed gevuld.
    Met een klein en ook nog eens een ziek kindje kun je gewoon de hele dag niks doen, maar je was wel de redder in nood voor je schoondochter. Hopelijk gaat het alweer wat beter met de zieken.

    Misschien is je ontbijt inmiddels al op en ik hoop dat het lekker en gezellig was. Fijne zondag!

    Like

  5. Een drukke week zo te lezen. Vermoedelijk kwam je te weinig toe aan dingen die je graag wilde doen en heb je het gevoel dat het rommelig was. Zo gaat het tegenwoordig: de grootouders staan paraat – hoe moet het anders?. Hopelijk gaat het ondertussen beter met het kleintje. Ik wens je een rustiger week volgende week.

    Like

  6. Ja, straffe week hoor! En dan vragen we ons af hoe we het vroeger deden toen we nog gingen werken en kinderen thuis hadden. En erfenissen regelen an paperassen, ik doe hier ook al mijn moeders stuff, al heb ik nu twee anderen aangesteld die het goed kunnen uitleggen, maar er niets van af brengen om de verkoop van mijn moeders appartement te verkopen waar ze woonde voor ze naar het rusthuis ging. Ik probeer alles zo eenvoudig mogelijk te maken. Een hoge berg die ik stapje per stapje beklim en waarvan ik hoop dat het dalen sneller zal gaan. Vroeger moest ik naar vier banken lopen . Heb nu gelukkig alles gecentraliseerd naar 1 bank.
    Het spaans, hoe graag ik het zou kunnen, het zou me niet lukken om het nog aan te leren. Ben ooit eens begonnen met een thuiscursus, ik heb dan precies 1 les gedaan, haha. Maar ik ben wel blij dat ik een woordje Spaans versta omdat ik mijn frans goed kan. Dat is al iets. Maar ik heb ernstige concentratieproblemen. Adhd, het wordt erger met de jaren! Althans bij vrouwen, naar het schijnt. Ik voel het ook bij het bloggen dat ik zelf de dt regeltjes niet meer onder de knie heb. Maar goed. Fijne zondag. We hebben alvast een Belgische wereldkampioen veldrijden. Mooi resultaat, al interesseert het me voor geen meter, maar mijn man was ook aan het kijken! x

    Like

    1. Ja, hoe deden we dat vroeger? Ik vraag me dat ook dikwijls af. Vroeger kwam ik om 5u ’s avonds van mijn werk en om 6u zaten we aan tafel met een vers gekookte warme maaltijd.
      Aan dat Spaans ben ik deels begonnen als geheugentraining, maar het is niet gemakkelijk. Gelukkig kan ik ook terugvallen op Frans. Is echt een hele grote hulp.

      Like

Reacties zijn gesloten.

%d bloggers liken dit: