Oppasoma en -opa

Woensdagmorgen half tien – ik was pas beneden – telefoon van schoondochter. Of onze Kleine Man mocht komen, want er was gebeld van de crèche dat hij – net zoals zoveel andere kindjes – ten prooi was gevallen aan het windpokken-virus. Kindjes met blaasjes moeten zo snel mogelijk het pand verlaten. Terecht overigens.

Ter plaatse aangekomen was onze Kleine Man, zoals altijd, heel blij om me te zien en hij babbelt dan honderduit: ‘kom oma, soene aandoen’, ‘waa is mijn jas’, ‘mijn konijn ook mee’, ‘opa mooie auto’, ‘ auto vuil, bah’ , … Je hebt gelijk, kind, de auto kan een wasbeurt gebruiken.

Eens in de auto heb ik eerst een kwartier gesukkeld om het slotje van de autostoel dicht te krijgen en ook dan blijft commentaar niet achterwege: ‘oma toch … oma kan nie hè … ai ai ai’. Ter info, hij is 2 jaar 2 maanden en 11 dagen oud maar niet op zijn mondje gevallen!

‘Waa’s opa?‘ vroeg hij toen we thuis kwamen. Opa was niet thuis en dat was toch even een kleine teleurstelling want opa en zijn kleinzoon, dat zijn twee handen op één buik. Maar ik was blijkbaar toch goed genoeg want ‘kom oma, peele’. Spelen bestaat er vooralsnog meestal uit dat hij binnen de kortste keren de living omtovert tot een slagveld, naar de keuken gaat om te zien of er wat te smikkelen valt. ‘Ikke duifjes eten’. Sorry jongen, maar oma heeft geen druifjes, wel een appel. ‘Ikke appe eten en melk dinken’ (krijgt hij thuis niet). ‘maakek eten oma’. Smakelijk eten, schat’Zo gezegd, zo gedaan. ‘TV opzetten? ikke buuman buuman kijke’. Na een aflevering van Buurman en Buurman moest het boek van ‘de boedejij’ voorgelezen worden en daarna ging hij ‘een teeking’ maken voor opa. Van een haan die ‘kulekuuuuu’ doet, en een ‘oofant’ met een muts op (zoals de olifant van Bumba, vermoed ik). Kribbel krabbel, kribbel krabbel.

Kleine Man speelt met de autootjes waar ook zijn papa nog mee gespeeld heeft. Er zijn zelfs nog autootjes bij van toen opa klein was!

En toen kwam opa thuis en zat mijn taak als spelgenote erop. Ik was er niet rouwig om. Ik ben nooit zo goed geweest in spelen, ook niet met mijn eigen kind vroeger. Laat mij maar de zorgende taken voor mijn rekening nemen, dat gaat me beter af.

Na zijn middagdut was Kleine Man weer helemaal klaar voor een nieuwe spelronde. Want hij mag dan wel ziek zijn, hij blijft onvermoeibaar en super actief. En zijn mondje staat geen minuut stil. Heel leuk om te zien en te horen, maar o zo vermoeiend. Om van de rommel in huis nog maar te zwijgen. Daar word ik nog het meest moe van!

Er volgde trouwens nog een donderdag met een gelijkaardig scenario en tegen de avond waren zowel oma als opa uitgeteld. Gelukkig is mama op vrijdag zelf thuis om de honneurs waar te nemen. 😅

Auteur: MyriamC

vrouw / moeder / oma / levensgenieter / wereldreiziger / #foreveronvacation Mijn motto: YOLO!

13 gedachten over “Oppasoma en -opa”

  1. Dat is genieten. En dan dat taaltje, zo schattig 💛.
    Ze vullen de dagen flink in, en de zetel lonkt dan ’s avonds. Heel herkenbaar. De energie van die kleintjes is nog eindeloos, in tegenstelling tot die van ons😉

    Geliked door 1 persoon

  2. Hahahahaha geweldig, ik denk dat dit soort dagen er voor mij ook aan gaan komen als ik thuis ben 😉

    En wat praat hij al veel! Kleinzoon hier, nog geen 2 hoor, brabbelt nu, hele verhalen maar woordjes nog niet… Zo her en der… maar samenhangend dus nog niet.

    X

    Geliked door 1 persoon

    1. Hij praat heel veel, en heel goed voor een kind van dik twee jaar. Dat zeggen de juffen van het kinderdagverblijf ook. Je zou zeggen dat het een kindje is dat altijd onder volwassenen is aan zijn taal te horen, maar dat is dus niet zo want hij zit 4 dagen per week in de crèche.

      Geliked door 1 persoon

  3. Het is heerlijk om af en toe te zorgen en te spelen. Een heerlijke taak maar ik zou het niet meer voltijds aankunnen.

    Geliked door 1 persoon

  5. Herkenbaar. Ik ben ook niet zo goed in spelen met kleintjes (ik heb bonuskleinkinderen) en doe liever de verzorgende taken. Ook wij zijn afgepeigerd als er eens een kleinkind komt logeren, wat echter niet vaak gebeurd wegens de afstand.
    We beginnen altijd aan het oppassen vol goede moed – en het is ook leuk, meestal, als ze niet dwarsliggen (puberende peuters kunnen o zo lastig zijn) maar daarna zijn we altijd opgelucht hen te kunnen uitzwaaien.

    Geliked door 1 persoon

  6. Zalig verteld, ik ben ook geen spelletjes spelen type eerder het zorgende :-). Ik weet eigenlijk niet of ik uitkijk naar kleinkids, ga zeker niet fulltime oppas spelen dat weet ik wel, maar als ze bellen zal ik wel klaarstaan dat weet ik nu ook al. 🙂

    Geliked door 1 persoon

    1. Het is een heerlijk kind. Altijd vrolijk, altijd goed gezind. Ik keek er ook niet naar uit om kleinkinderen te hebben maar nu hij er is genieten we enorm. Wij wilden ook geen vaste oppasdag. Wij springen in als het nodig is. En dat gebeurt nogal eens.

      Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.

%d bloggers liken dit: