Het kerstlogje van Thomas Pannenkoek deed mij weer eens even beseffen hoe goed wij het hebben in vergelijking met ‘vroeger’. Vanuit onze kinderogen gezien wordt die ‘goeie ouwe tijd’ toch wel wat geromantiseerd want de realiteit was heel anders.
Bij mijn moeder thuis, bijvoorbeeld, was er weinig om vrolijk over te zijn. Mijn grootouders hadden tien kinderen waarvan er twee op jonge leeftijd stierven. Mijn moeder was de oudste, en elk jaar kwam er een zusje/broertje bij. Daarbij nog een groot boerenbedrijf. Altijd waren er handen tekort. Ik heb nooit geweten dat mijn grootmoeder met ons speelde, laat staan met haar eigen kinderen. Neen, het was een zwaar leven van heel hard werken. Ook voor de kinderen, vanaf de leeftijd dat ze iets of wat van nut konden zijn. En was er eens een tijd wat minder werk op de boerderij, op het veld of in ‘den hof’, dan waren er altijd nog de buren van links of van de overkant die wel een paar extra handen konden gebruiken, want die hadden even goed tien of meer kinderen. Mijn moeder hielp als jong meisje onder andere met de was en de strijk bij de overburen. Dit deed ze na schooltijd en toen ze veertien was, was voor haar de schooltijd voorbij. Gewerkt moest er!
Materieel kwamen ze niks te kort hoor. Er was altijd voldoende eten, ook in oorlogstijd. Liefde en aandacht, eens een positief woord, een klopje op de schouder, dat was er niet. Je kan het die generatie niet kwalijk nemen want ze wisten niet beter en ik ben er zeker van dat mijn grootouders hun kinderen graag zagen, maar niet met zoveel woorden. En een lief woord af en toe kan zo’n deugd doen.
Mijn moeder had zo graag langer geleerd. Ze had het verstand ervoor en moeder overste had nog een goed woordje gedaan bij mijn grootouders, maar het heeft niet mogen baten. Mijn moeder las ook heel graag, maar lezen mocht alleen op zondag na het lof een uurtje. Handen mochten nooit stil liggen. Er was altijd wel verstelwerk in zo’n groot gezin, of er moesten sokken en truien gebreid worden voor grootvader en de broers. Dat waren ook nuttige werkjes voor de zondagen in een christelijk gezin.

Nee, ik heb mijn moeder nooit de term ‘de goeie ouwe tijd’ horen uitspreken want die heeft voor haar nooit bestaan. Gelukkig heeft ze later nog de kans gekregen om haar talenten te ontwikkelen maar haar jeugd heeft haar wel getekend.
Morgen is haar sterfdatum en ik had eigenlijk liever alleen maar stilgestaan bij de mooie herinneringen, maar ook deze herinneringen die zij met ons gedeeld heeft horen bij haar leven.
Lieve mam, ik zou je zo graag nog eens zien. 💖
Heel mooie ode aan je moeder. Ook hier het gevoel van ‘ik zou je graag nog eens zien’.
Veel sterkte morgen!
(dank voor het linkje)
LikeGeliked door 1 persoon
Moeders zouden niet dood mogen gaan hè. Soms zie of hoor ik iets waarvan ik denk ‘moet ik aan mijn moeder vertellen’ om dan direct te beseffen dat dat niet meer kan. Blijft moeilijk.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik begrijp je helemaal!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat mooi Myriam. En zo herkenbaar. Mijn moeder mocht ook niet studeren ondanks aangeboden hulp. Dat ging toen zo.
Wat voel ik mij rijk en gezegend met mijn moeder die er nog is. Ze wordt vrijdag 97. Ik heb haar nog steeds nodig en hoop zo intens dat ze nog een tijdje bij ons mag zijn.❤️
LikeGeliked door 1 persoon
Je bént rijk en gezegend. Zeg haar maar dikwijls dat je van haar houdt. Dat heb ik veel te weinig gedaan. Dat was zo not done bij ons. Kon ik dat nog maar eens tegen haar zeggen …
LikeGeliked door 1 persoon
Gelukkig is mijn moeder een grote knuffelaar. Dat doen we nog vaak. En dat ik haar heel graag zie, dat zeg ik regelmatig, dat voelt ze ook. Ook liet ik haar al vaker weten dat ze altijd een fantastische moeder is geweest. Het is gewoonweg ook zo. Het is zo’n schat, zo’n grote schat. Er zijn geen woorden voor.
LikeGeliked door 1 persoon
Heel lief naar je moeder toe. De tijden waren anders, wij zijn luxepaardjes.
Ook ik zou dolgraag nog eens mijn beide ouders terug zien, hen eens goed vast pakken, dat deed ik veel te weinig. Maar ik denk dat wij allen kinderen van onze tijd waren, zij van hun vaak moeilijke tijd. Zij konden niet echt kind zijn….
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, het waren andere tijden toen. En ieder voelt dat anders aan. Mijn moeder haar één jaar jongere broer vindt dat hij een hele fijne jeugd gehad heeft. Hij was een rebel en deed zijn goesting. Mijn moeder was plichtsbewust (en een meisje bovendien!).
En dat wij luxepaardjes zijn, dat is iets wat zeker is.
LikeLike
De jongens hebben zich altijd meer losgetrokken dan de meisjes. En het leek hen vaak nog te lukken ook.
LikeGeliked door 1 persoon
Zo mooi wat je over je moeder vertelt. Ik snap helemaal hoe het er toen aan toe ging. En onze ouders trokken dan vaak de lijn door naar ons.
Geniet vooral van de mooie herinneringen aan je moedertje. Fijne zondag Myriam.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Christa. Het waren inderdaad andere tijden toen.
LikeLike
❤
LikeGeliked door 1 persoon
Ook al ben ik nog wat jonger denk ik, toch herkenbaar, maar mijn opa en oma wisten het wel op waarde te schatten naar ons kleindochters, hahaha op een andere wijze, zeer zeker, maar weinig was te veel, het was inderdaad anders…
Maar soms, in het nu, vind ik het ook weer te zacht allemaal op zijn tijd, pffffffffff maar goed, wie ben ik.
Ik wens jou heel veel sterkte toe met de dag van jouw moeder, en ja, ik snap dat je haar nog wel een keer zou willen zien, ook herkenbaar. ❤
LikeLike
Dank je. We zijn de natuur in geweest, daar was zij ook het liefst.
LikeLike