Bij gebrek aan inspiratie (4)

Een mega TAG schrap Bucket-list van honderd zaken die het leven wat extra kleur geven en die een mens toch eens zou moeten doen. Ooit eens gespot op een of ander blog.

Ik deel hem op in vier stukken.

Deel 4 (de laatste … eindelijk!)

76. het wisselen van de wacht in Londen gezien
Ja, meer dan eens.

77. iets gebroken.
Mijn rechter enkel, eind juni van het jaar 1979. Heel stom, zoals de meeste ongelukken. Onderweg van Zuid-Frankrijk naar huis – met bar slecht weer – gingen we van chauffeur wisselen maar eerst zouden we nog iets drinken in een wegrestaurant. Ik stap uit en met snel te willen zijn omdat het zo hard regende spring ik over een plas en verzwik mijn enkel. Dat dacht ik want drie dagen later bleek op de RX dat hij gebroken was. Vijf weken gips en nadien nog drie weken een steunverband … in het midden van een hete zomer.

78. achterop een snelle motorfiets gezeten
Wel achterop een motorfiets gezeten maar het was niet echt een snelle.

79. de Grand Canyon gezien
Nee, zie vraag 74.

80. een boek uitgebracht
Huh? Ik krijg al amper een blogbericht geschreven!

81. het Vaticaan bezocht.
Ja. Té veel pracht en praal. Ik voelde me daar absoluut niet prettig bij.

82. een nieuwe auto gekocht.
Wel meer dan één. Maar mijn eerste Mini vergeet ik nooit. Tranen met tuiten heb ik gehuild toen ik hem inleverde bij de opkoper.

83. door Jeruzalem gewandeld.
Nee, maar dat zou ik wel eens willen doen.

84. in de krant gestaan.
Denk het niet. Of het moest zijn bij de geboorte van mijn drielingzussen in 1956 als ‘zus van’. Een (natuurlijke) drieling was toen nog heel bijzonder!

85. de gehele bijbel gelezen.
Nee, ik heb het geloof volledig afgezworen.

86. het Witte Huis bezocht.
Nee, zie vraag 74.

87. je eigen eten geslacht.
Nee hoor. Ik heb gelukkig een goede slager.

88. de mazelen gehad.
Denk ik wel.

89. iemands leven gered.
Nee.

90. in een jury gezeten.
Nee. Toch niet in een jury zoals in een assisenproces.

91. een BV gezoend.
Nee, waarom zou ik? Ik ben niet iemand die in bewondering staat voor BV’s. Dat zijn tenslotte ook maar mensen zoals jij en ik. Mensen met een bepaald talent, maar ik heb ook mijn talenten. Nah!

92. lid geweest van de ECI.
Ja. Erin getrapt zoals zoveel anderen.

93. een dierbare verloren.
Mijn ouders, mijn schoonouders, een schoonbroer, een schoonzus en een jonge vriendin die maar 37 mocht worden.

94. een kind gebaard.
Ja, een zoon, nu bijna 37 jaar geleden.

95. Adamo in levende lijve gezien.
Nee. Ik heb geloof ik maar twee artiesten in levende lijve gezien. Cliff Richard in de Roma in mijn heel jonge jaren en Gilbert Bécaud met krakende stem in de Koningin Elisabethzaal enkele jaren voor hij stierf.

96. gezwommen in het Great Salt Lake.
Nee. Het wordt een beetje (erg) saai, maar ik heb ECHT NIKS met Amerika.

97. een rechtszaak aan de broek gehad.
Ik niet. Mijn man wel, wegens diverse arbeidswegongevallen waarbij de tegenpartij ofwel beweerde dat ze niet in fout was, of de waarheid rond het ongeval geweld aan deed, of zelfs valse verklaringen aflegde. Veel miserie mee gehad want de verzekering betaalt niet graag uit. Maar altijd gewonnen dankzij mijn groot pitbull gehalte.

98. een mobieltje gehad.
Talloze. Mijn eerste kostte 18.000 BF, een smak geld midden de jaren ’90 voor een beginnende zelfstandige.

99. door een bij gestoken.
Denk het niet. Ik herinner het mij in ieder geval niet. Ben wel panisch voor bijen en wespen trouwens.

100. een heel boek in één dag uitgelezen.
Vroeger wel, toen we nog kinderloos waren. Toen gebeurde het dat ik las tot 5u ’s morgens. In het weekend uiteraard.