Zij was mijn tante, de jongste zus van mijn moeder. Alleenstaand, geen kinderen.
Amper een maand geleden schreef ik het verhaal van haar laatste levensjaren neer. Ik had niet verwacht dat de dood zo snel zou volgen want tante leek beetje bij beetje terug zichzelf te worden. Voor zover mogelijk in haar situatie.
Een tweede ontstekingsronde, in combinatie met de ziekte van Parkinson, is haar echter fataal geworden. Ze heeft begin deze maand nog een week op intensieve gelegen, maar de artsen konden niets meer voor haar doen. Ze was ook niet meer aanspreekbaar. Van toen af kreeg ze palliatieve zorg. Tot ze uiteindelijk vorige nacht overleden is.
Zó jammer dat een leven van zorg voor anderen op zo’n manier moest eindigen.
Als jongste en ongetrouwde dochter werd het destijds maar normaal gevonden dat zij voor haar moeder, vader en ongetrouwde broer zorgde tot hun overlijden. Niemand heeft ooit voor haar gezorgd op die manier. Maar ze deed het met de glimlach. Ik heb haar nooit horen klagen. Ze maakte van haar leven wat er van te maken was. Niet meer, niet minder.
Alles wat wij nu nog kunnen doen is haar een mooi afscheid geven. En een glas cava drinken, want daar hield zij van.
Je leven opofferen voor de zorg om de ouders is idealistisch of werd gewoon verwacht. Maar tegenwoordig is wel duidelijkheid aanvaard dat dit niet de bedoeling kan zijn, tenzij je er zelf voor kiest.
Veel sterkte bij dit gemis.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel.
LikeLike
Veel sterkte ❤
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel.
LikeLike
Het ontroert me.
Mijn innige deelneming.
Helaas eindigt het leven zelden mooi of in de lijn der verwachtingen. De laatste weken waarde de dood teveel rond bij mensen in mijn omgeving voor wie het leven te vroeg, te lelijk, te tergend langzaam, te plots, te pijnlijk eindigde. Het is zo gemeen, maar we kunnen niet anders dan aanvaarden. De moeilijkste oefening in het leven.
Sterkte.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik las het op je blog. Hier ook al veel te veel kennissen van onze leeftijd verloren. Het hoort bij het leven, maar het komt altijd te vroeg.
LikeGeliked door 1 persoon
Aw, we zien ze niet graag gaan he, hoe oud ze ook zijn. Veel sterkte. Mijn deelneming.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel.
LikeLike
Gecondoleerd en veel sterkte.
LikeLike
Dank je wel.
LikeLike
Mijn oprechte deelneming, Myriam.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Nell.
LikeLike
Gecondoleerd, Misschien vond tante het tóch een fijne levensinvulling nu ze de ware Jacob (of Jacoba) niet gevonden had. Dat is dan maar te hopen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik durf het te betwijfelen. Ze is pas echt gaan leven toen ze die verantwoordelijkheden niet meer had en gewoon haar eigen gang kon gaan. Vriendinnen ontvangen bijvoorbeeld, op vakantie of uit eten gaan, gewoon een stapje in de wereld zetten. Ze heeft best nog wel wat goede jaren gehad voor ze ziek werd, en zelfs tijdens haar ziekte.
LikeLike
Dan zal ze inderdaad jarenlang veel gemist hebben en dat is jammer.
LikeGeliked door 1 persoon
Oef…. ik wens jou heel veel sterkte, mijn concoleances!
X
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel.
LikeGeliked door 1 persoon