Zondag zijn we met onze Overjaarse Jeugdclub gaan fietsen. Een mooie tocht over de grens in de polder, goed georganiseerd met veel weetjes over de turfstekerij, de zoutwinning, de oorlog, de Spaanse bezetting, enz. Zoals altijd super interessant.
Maar het was mijnen dag niet.
Tijdens de eerste stop smodderde de garçon al een klets koffie op mijn witte short. Hij was wel nog zo vriendelijk om een doekje te halen maar zwarte koffie wegdeppen met een vochtige doek … daar zijn straffere middelen voor nodig. Daar liep ik dus de rest van de dag met mijn besmeurde broek.
Een tijd later stonden we ergens anders naar wat uitleg te luisteren. Uiteraard was ook ik heel aandachtig. Zó aandachtig dat ik vergeten was dat ik achter een ruw stenen paaltje stond. Waarover ik gestruikeld ben en onzacht en heel on-elegant met heel mijn gewicht op de grond terecht ben gekomen. Gelukkig viel mijn hoofd nog net op een stuk gras of het had er heel anders uitgezien. Wel heel mijn scheenbeen geschalodderd (=geschaafd) en mijn nek en schouder hebben blijkbaar ook een trekske gehad voelde ik gisterenmorgen toen ik opstond. Enfin, ik voel spieren waarvan ik niet wist dat ik ze had.
Gelukkig hebben we in de groep een verpleegkundige die altijd een EHBO-tasje bij heeft. Zij heeft mijn scheenbeen ontsmet en er een windeltje rond gedaan zodat ik de stoffige rit nog mee kon uitdoen.
Een wreed accident dus. 😉
myriamsditjesendatjes.com 
Chapeau, je hebt de tocht volledig gedaan met een geschaafd been én de vlek. De koffie kan nu gaan oplossen en het been zal wel helen.
LikeLike
De spier- en hoofdpijn hebben me vandaag vooral gepest, maar ook dat zal wel over gaan.
LikeLike
Wat een pechdag had je zeg! Zo'n paaltje kan erg vervelende gevolgen hebben. Hopelijk verdwijnt de spierpijn snel.
LikeLike
Is alweer wat beter hoor. Dank je wel.
LikeLike
Jee, ben het nu andersom aan het lezen, ik wens jou een TOP week toe, met alleen goede en mooie dingen die zullen gebeuren, alles wat je doet of aanpakt slaagt!X
LikeLike