Ons peutertje

Hehe, zoonlief en zijn gezin zijn ein-de-lijk terug van vakantie. Twee en een halve week onze Kleine Man niet gezien, da’s lang. Gelukkig kwamen er wel op geregelde tijden foto’s en filmpjes en we hebben ook video-getelefoneerd. Kleine Man werd helemaal gek toen hij opa op het schermpje zag.

Maar gisteren waren ze hier ‘in het echt’. Ik hoorde ze al van verre aankomen: ‘opa, opa, opa-a-a, …‘. Deze oma kreeg wel een dikke knuffel én hij had bloempjes geplukt onderweg in de berm. Zo lief. Maar toen hij opa in het deurgat zag verschijnen moest ik mijn bloemen teruggeven en kreeg opa ze. Opa en kleine man … twee handen op één buik.

Hij babbelt ook zo schattig. Zijn mondje staat geen minuut stil. Toe titte (in de stoel zitten), buite peeje (buiten spelen), ba dooie (bal gooien), … Op mijn vraag of hij gezwommen heeft in het grote zwembad antwoordde hij ‘ja, pinne‘ (springen). Dat hadden we inderdaad in het filmpje gezien. ‘En pitse‘ (fietsen). Ook dat hadden we in een filmpje gezien. Onbevreesd denderde hij op zijn loopfietsje de heuvel af. En aan ’t einde van de rit sommeerde hij zijn papa om de fiets terug de heuvel op te dragen. Plantrekker! En kleine waaghals, net zoals zijn papa vroeger. Zijn benen staan dan ook vol blauwe plekken en zijn knieën zijn geschaafd van ’t vallen. Als je ernaar wijst zegt hij, met een van pijn verwrongen gezichtje, ‘evalle, pijn‘. Komediant!

Het verbaast mij nog altijd hoeveel zo’n kindje van 20 maanden al kan. Hij eet met een vorkje en prikt er heel secuur een stukje vlees (veesj) of een frietje aan. Blokken stapelt hij tot 12 hoog, heel geconcentreerd en als de toren valt (toje evalle) begint hij heel geduldig weer opnieuw te stapelen.

Na het eten gingen we nog een ijsje halen in een ijssalon in de buurt. We waren er maar één keer eerder met hem geweest maar hij wist begot goed wat ze daar hadden. ‘Ijse, ijse‘ riep hij al van ver en op zijn korte beentjes kon hij niet snel genoeg binnen zijn. Opa moest de fiets nog vastleggen en dat duurde wat lang naar Kleine Man zijn goesting, dus ging hij heel hard roepen ‘OPA-A-A-A, IJSE‘. Het hele terras had er plezier in.

Deze leeftijd is zo fijn. En onze Kleine Man is ook gewoon zo’n lief en aangenaam kind. Al zal hij ook wel zijn kuren hebben. Ik bedoel, het is een heel normaal kind hoor.

Ik ben veel vergeten van toen onze zoon die leeftijd had. Daarom geniet ik er nu dubbel van.

Auteur: MyriamC

vrouw / moeder / oma / levensgenieter / wereldreiziger / #foreveronvacation Mijn motto: YOLO!

9 gedachten over “Ons peutertje”

  3. Op die leeftijd zijn ze superschattig en nog heel spontaan. En dat babytaaltje is heerlijk.Ze worden groter, elke leeftijd heeft zijn verrassingen.Geniet vooral volop verder.

    Like

  5. Wat een genot, zo’n Kleine Man te zien opgroeien. Bij gebrek aan kleinkinderen stel ik me tevreden met mijn buurjongetje. Die is 3 nu. Ik heb op een etagère nepkoekjes liggen en als hij binnenglipt, gaat hij in één streep daar naar toe. Terwijl hij ze oppakt, begint hij al met zijn hoofd te schudden. Ik vermoed dat hij daarmee wil zeggen: wie legt er nu zoiets in z’n huis? Leg liever echte koekjes weg 😂😂

    Like

  6. Nell, hoe zou je nu zelf zijn?! Zoon belt net dat Wannes opgenomen is in het ziekenhuis. Onverklaarbare koorts en overgeven. Dat was schrikken.

    Like

  7. Jaaaaaa zo gaat dat, hier veel vergeten weet ik niet, valt nog mee, maar het is wel zo natuurlijk dat mijn moeder er nog volop is, en die vertelt ook weer veel over haar kleindochter die nu mama is en ja… dan kleinzoon, was hier ook even van de week, maar dat is nog net even anders, want ik ben als oma alleen, en zijn andere oma ook.. eigenlijk heeft ie maar 1 opa, mijn stiefpa…. ahum… Geniet er maar lekker van, ik was vroeger ook meer van opa dan oma, en dat veranderde toen ik eenmaal zwanger was… ;-)X

    Like

Reacties zijn gesloten.

%d bloggers liken dit: