Ik ben zo blij dat ik woon waar ik woon. Ik ken eigenlijk niemand die uit ons dorp is weggegaan omdat hij/zij er niet graag woonde. Ik ken wel veel mensen die weg zijn gegaan en na een tijd zijn teruggekomen. Waaronder mezelf.
Na ons huwelijk, in 1976, hebben we drie jaar aan de rand van de stad gewoond. Leek ons praktischer in verband met werk omdat ik toen in Antwerpen werkte en mijn man met de bedrijfsbus naar zijn werk kon.
Toen ik na een paar jaar van werk veranderde en het praktische van de stadsrand wegviel, was de keuze snel gemaakt: terug naar de natuur, naar mijn roots … En dat is wel zeer letterlijk te nemen want we zijn uiteindelijk geland op 50 meter van mijn ouderlijk huis. Een huis met een tuin – niet te groot en niet te klein – aan de rand van het dorp, midden in het groen. Voor mij bekend terrein, voor mijn man een totaal nieuwe omgeving want hij is afkomstig van de stadsrand.
Toen we jong waren vonden we natuur en rust een beetje saai. In ons dorp viel er ook niet veel te beleven. De stad, cinemake doen, theater, concert meepikken, … dát was het leven. En dat is was ook tof. We gaan nog graag af en toe eens naar de stad. Een half uurtje rijden (of 20 minuten treinen) en we staan in hartje Antwerpen. Maar hoe tof is het niet om na een dag in de stad weer in de rust van het platteland te komen en stilte te ervaren. Hoe ouder we worden, hoe meer we dat appreciëren.
Zeg nu zelf, op 2 minuten fietsen staan we op de heide (*). De bossen, de vennen, de duinen, … mooi in elk seizoen.
//embedr.flickr.com/assets/client-code.js
Maar ook ons ooit zo rustig landelijk dorp is ten prooi gevallen aan projectontwikkelaars. De dorpskern wordt in sneltempo volgebouwd met appartementen. Op het terrein waar vroeger één villa stond, staat er nu een blok met maar liefst 17 luxe appartementen en 8 winkelpanden. Ik wil best begrijpen dat we mettertijd allemaal kleiner – en meer ‘op elkaar’ – moeten gaan wonen maar appartementen van dit kaliber zijn helaas alleen voor de happy few. En al die winkelpanden raken nooit verkocht. Er is nu al zoveel leegstand.
Petities gingen en gaan rond om deze evolutie tegen te houden. Helaas geldt de wet van de sterkste en het bouwen gaat onverminderd voort. Alles om de aangekondigde betonstop voor te zijn. Ons landelijk dorp van weleer is een dorp met een stads kantje aan het worden.
Maar wij wonen hier graag, we gaan hier nooit meer weg. En de heide en de bossen blijven gelukkig zoals ze zijn. Daar zullen we altijd rust en ruimte vinden.
myriamsditjesendatjes.com 
Dit is gewoon prachtig, zondermeer. Wow!
LikeLike
Ik zou heel graag terug naar het platteland willen. Woon nu sinds 2005 in een stad en ben er nog steeds niet helemaal happy.
LikeLike
Ja, ik vind het ook nog steeds een heel mooie omgeving. Meer en meer zelfs.
LikeLike
Da's jammer. Misschien kan ooit nog eens terug?
LikeLike
Je woont in Kalmthout e.o., ondanks het oprukkende beton, nog steeds prachtig, vind ik. Zelf woon ik aan de rand van het centrum. Altijd drukte dus. Ook gemak vanwege winkels dichtbij. Maar als ik echt wil relaxen, rijd ik toch echt jouw kant op 😁.
LikeLike
Inderdaad best nog rustig hier. En niet te ver van de stad en van Nederland fietsland. 😉
LikeLike
Hier zie je ook dat er de laatste jaren heel veel appartementengebouwen gebouwd zijn/worden. Maar de ruimtes eronder, waar winkels zouden moeten komen, blijven leeg.Je woont daar erg mooi en ik kan me voorstellen dat je daar niet weg wilt.
LikeLike
Alleen zo jammer dat het landelijke karakter helemaal verdwijnt.
LikeLike
De Kalmthoutse heide……, dat je daar mag wonen! Voor mij één van de mooiste plekken van het land.Alleen jammer dat we er enkel geraken via de Antwerpse ring, waar er eeuwig en altijd file is. Vooral eind augustus, als alles paars kleurt, is het er prachtig.Ik houd gewoon heel erg van heide en heidegrond.
LikeLike
Ja, ik mag wonen op zo'n bevoorrechte plek. Ik hou er zelf ook heel erg van, zoals je kon lezen.Is de Liefkenshoektunnel geen optie voor jullie? Ik ben begin deze week even gaan kijken en langzaamaan verschijnen de eerste paarse bloempjes. Helaas lang niet meer zoveel als vroeger, vanwege de heidebranden van het laatste decennium die grote delen van de hei vernietigd hebben. Gelukkig is er een langzaam, maar zeker, herstel te zien.
LikeLike
Best jammer als ik dat zo lees… Het doet met denken aan het liedje Het Dorp van Wim Sonneveld.Zelf woon ik echt op het platteland. Het dichtstbijzijnde dorp met een supermarktje is 4 kilometer verder.
LikeLike
Ik heb de buurtwinkels op loopafstand. Ben ik wel blij mee.
LikeLike
OOk vorig jaar zagen we inderdaad vele zwarte lekken. Ik hoop dat de natuur zich herstelt e dat er bij dit weer geen nieuwe branden ontstaan. We nemen geregeld de Liefkenshoektunnel indien mogelijk, maar naar daar is de kortste weg toch nog altijd langs de Waaslandtunnel.
LikeLike
En de Waasland tunnel + ring is inderdaad een ramp.
LikeLike
Zwaar irritant als men dat doet, hier dito, groenstroken die altijd groen zouden blijven worden nu ook vol gebouwd, bomen worden gekapt die nog maar net komen kijken om de Floriade op te bouwen, de snelweg is hier verbreed, dat was misschien wel nodig maar toch… Prachtige foto's van een prachtige omgeving, heide heb ik dan niet, ik woon toch op de zuiderzeebodem nu, maar als ik bij Liefste ben? Dan hoef ik ook maar ene klein stukje te fietsen… Hij zit toevallig in het kleine stukje bos en heide gebied wat dat betreft daar.X
LikeLike
Dan heb jij het beste van twee werelden: de zee en het bos.
LikeLike