Een ‘beladen’ gerecht. Een rare omschrijving, maar zo voel ik het wel. Een gerecht dat mijn moeder wel eens maakte. Nostalgie dus ook.
De enige vogelnestjes die ik in mijn leven gegeten heb, zijn de vogelnestjes die mijn moeder maakte. Ik herinner me dat ze daar wel een halve dag aan bezig was. Toegegeven, mijn moeder was niet de rapste in de keuken maar haar vogelnestjes zagen er dan ook spectaculair professioneel uit. Het ei mooi in het midden, de buitenkant krokant en de gehaktrand overal even dik. En lekker, zó vreselijk lekker.
De laatste jaren voor haar dood at mijn moeder vaak bij ons. Ze heeft nooit graag gekookt en zag er op den duur tegenop om voor zichzelf al die moeite te doen. Dus at ze bij ons of ik bracht een portie eten naar haar zodat ze het op haar gemakje thuis kon opeten. Gemakkelijk als je maar drie huizen bij elkaar vandaan woont.
De week voor ze plots overleed had ze me beloofd dat ze nog eens vogelnestjes zou maken omdat ik er al zó dikwijls naar gevraagd had en het zo lang geleden was.
Het heeft niet mogen zijn.
En ik, in de vijf jaar die voorbijgegaan zijn? Ik kon het niet. Het was haar gerecht. Zij had het moeten maken voor ons.
Tot ik een tijdje geleden bij ‘vriend Jeroen’ in Dagelijkse Kost vogelnestjes zag opduiken en het water me in de mond liep. Toen dacht ik: het is nu of nooit. Als ik ze nu niet maak, dan gebeurt het nooit meer. Gisteren heb ik voor het eerst in mijn leven zelf vogelnestjes gemaakt. Lang niet zo mooi als die van haar, maar wel even lekker. En het onderwerp van gesprek aan tafel? Mijn moeder natuurlijk.
myriamsditjesendatjes.com 
Dat je het al die jaren niet zelf kon klaarmaken, begrijp ik maar al te goed. Toch knap dat je het nu wel gedaan hebt.
LikeLike
Vreemd is dat toch hè. Er zijn nog een aantal dingen waar ik (nog) niet overheen kan, maar dat komt dan misschien ook ooit nog wel.
LikeLike
Geweldig, Myriam! Zowel de herinneringen als ook je moed om de confrontatie aan te gaan. En wat mij betreft nog geweldig gelukt ook.
LikeLike
Eigenlijk te gek voor woorden hè, dat ik het daar zo moeilijk mee had/heb.
LikeLike