Met de mond vol tanden

Ik heb een hartsgrondige hekel aan telemarketeers. Ik weet dat deze mensen ook maar hun job doen, maar laat mij alsjeblieft met rust. Ik heb me niet voor niks aangemeld op de ‘bel-me-niet-meer’-lijst.

Toch had ik van de week weer zo’n mannetje aan de lijn. Jong en onervaren, dat hoorde ik onmiddellijk. Ik heb hem even laten praten. Correctie: ik heb hem even een stukje van zijn tekst laten voorlezen en zo gauw ik hem kon onderbreken zonder super onbeschoft te zijn heb ik dat ook gedaan.

Hij was even van de wijs, en toen hij wilde verder gaan zei ik ‘wij zijn uitgepraat‘. Toen wist hij het helemaal niet meer en stamelde hij ‘nog een fijne dag’. Dat heb ik hem dan ook maar gewenst.