Nooit eerder zijn we zo vroeg op het jaar langer dan een midweek/lang weekend naar Spanje (vasteland) afgereisd. Dat was ons te koud als lentebestemming. Omdat we nu toch naar Valencia gingen voor Las Fallas, vonden we het een mooie gelegenheid om de zuidelijke Costa Blanca te verkennen met het oog op een lang(er) verblijf in de herfst en de vroege lente (in putje winter is dit toch sowieso te koud voor ons).
Ik moet nu zeggen: dat viel 100% mee als lentebestemming. De ochtenden en de avonden waren koud, maar overdag hadden we – op één enkele dag na – altijd mooi zonnig weer met temperaturen variërend tussen 17 en 23 graden, in de schaduw. Meer moet dat voor mij niet zijn.
Eerste bestemming was Moraira, een klein en fijn stadje gelegen tussen Alicante en Valencia. Hier geen typische Costa Blanca toestanden zoals hoogbouw, drukte, pensionados, … Neen, zeker niet. Mooie villa’s tegen de bergflanken, enkele kleine strandjes, een gezellige boulevard met terrasjes, voldoende winkels. Toch nog wel het echte Spanje. En wat heel belangrijk is … voor manlief dan: een prachtige omgeving om te fietsen! Ook hij heeft zich twee dagen uitgeleefd in de bergen op de fiets. Terwijl zat ik op ons terras in de B&B te genieten van mijn boek en van de zon en tegen twee uur (lunchtijd in Spanje) wandelde ik naar de boulevard en zocht alvast een plekje op één van de zonovergoten terrassen.
Van de rust in Moraira reden we naar Valencia. Hier hebben we ons drie dagen ondergedompeld in de madness van Las Fallas. Je kan het vergelijken met een ver doorgedreven carnaval. Iedere wijk heeft zijn eigen Ninot, dwz een ‘kunstwerk’ gemaakt van piepschuim, karton, papier maché, hout, enz. met een bepaald thema. Aan deze kunstwerken, want zo mag je ze echt wel noemen, wordt vaak een jaar gewerkt en op de laatste dag van de festiviteiten worden alle kunstwerken een voor een verbrand tijdens de Cremà. Met als apotheose om 1u ’s nachts (alweer) een enorm vuurwerk.
Verder zijn er twee dagen lang van ongeveer 11u ’s morgens tot 11u ’s avonds optochten van Valencianos. Een beetje zoals bij ons in vroeger dagen de processies. Vrouwen, mannen en kinderen, allemaal in de prachtigste kostuums én met ‘matching’ schoenen, lopen dan door de straten van Valencia om bloemen te brengen naar de Virgen de los Desamparados, de patroonheilige van Valencia. Dit is het gedeelte ‘Ofrenda de Flores’. Het zijn niet alleen mensen van Valencia stad, maar ze komen vanuit de hele provincie. Optochten waar geen einde aan kwam.
En dan is er nog de dagelijkse Mascletà. Ik heb nog steeds niet begrepen wat hier de bedoeling van is. Het is gewoon heel veel knalvuurwerk dat midden op de dag afgestoken wordt op het grootste plein van de stad, de Plaça de l’Ajuntament. Mensen zitten al van ’s morgens te wachten op het plein om toch zeker maar niks te missen, hoewel je van het vuurwerk nauwelijks iets ziet als ze zon op haar hoogste punt staat. En de knallen hoor je 500 meter verderop ook nog.
En dan was ik nog bijna de Gran Nit del Foc vergeten, een 20 minuten durende vuurwerkshow aan de vooravond van de allerlaatste Fallas-dag. Enfin, het heeft er drie dagen lang geknald en wij hebben eens een andere kant van Valencia gezien. En uiteraard hebben we wel meer gedaan en gezien dan het Fallas gebeuren. Valencia is en blijft een mooie stad met een interessante architectuur, lekkere typische restaurantjes, mooie pleintjes, veel groen. Een stad naar mijn hart.
Na een bezoek aan onze vrienden in Alicante – die voor ons een heerlijke uitgebreide Spaanse lunch hadden bereid – reden we naar Cabo Roig waar we voor tien dagen een penthouse hadden gehuurd. Ook hier in de buurt hebben we vrienden wonen, dus de eerste avond zaten we al samen aan de cava. Het appartement was heerlijk met de zee en het strand aan het einde van ons straatje. Maar we hebben vooral genoten van ons dakterras met meer dan 180° zeezicht want het dorp op zich stelde niet veel voor. Heel veel Engelse toeristen en nauwelijks een Spanjaard te bespeuren. En dat misten we wel. Ook de natuur is hier veel minder aantrekkelijk. Hectaren vol met appelsien- en citroenbomen en geen echte bergen om te fietsen. Maar de zon was wel altijd van de partij en daar gingen we tenslotte voor.
Van hieruit hebben we nog Murcia, Cartagena en Elche bezocht. Murcia en Cartagena hebben een rijk historisch verleden dat o.m. teruggaat tot de Moorse overheersing in de 9de eeuw. In de 15de eeuw werden er belangrijke irrigatiesystemen aangelegd in de huerta, de boomgaarden waar deze streek om bekend staat.
Als je, zoals ik, van palmbomen, vetplanten en bloemen houdt, dan moet je El Huerto del Cura een keer bezoeken. Het is een prachtig verzorgde palmentuin. Maar eigenlijk is de kleine stad Elche één grote palmenoase. El Palmeral prijkt dan ook sinds 2000 op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Het is een route van een kilometer of drie die je kan lopen/fietsen/rijden.
We zijn nu naarstig op zoek naar een penthouse (liefst) of een huis ‘ergens’ aan de (zuidelijke) Costa Blanca voor de maand oktober, maar dat wordt niet gemakkelijk. Alle goed gelegen en betaalbare woningen zijn al tot een eind in 2018 verhuurd, zo ook ‘onze’ penthouse helaas. ☹️
Dus … als een van mijn lezers of lurkers iemand kent die een vakantieverblijf verhuurt aan de zuidelijke Costa Blanca … wij houden ons aanbevolen.
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
Voor de archieven:
Vluchten Antwerpen – Alicante en Murcia – Antwerpen
Autohuur: Centauro – Opel Corsa
Verblijf:
Moraira – Casa Pauline
Uitstekend gelegen appartementencomplex met hotelservice, 5 min. wandelen naar een van de strandjes en 15 min. naar het centrum van Moraira en de mooie promenade.
Ons appartementje op de tweede verdieping was functioneel en mooi ingericht, met open keukentje, tafel en stoelen, kleine badkamer en extra slaapkamer. En uiteraard een mooi terras met uitzicht op de zee. Voor ons twee was hert groot genoeg.
Wij hadden gekozen voor een dagelijks ontbijt dat werd opgediend in de gezellige ontbijtkamer. Het was een uitstekend ontbijt, deels buffet, maar ook altijd een extraatje in de vorm van een smoothie, vers fruit, en een eitje naar keuze.
Prijs/kwaliteit: prima.
Valencia – Hotel Casual Valencia Vintage
Topligging op de hoek van de Plaça de l’Ajuntament. Onze kamer op de 8ste verdieping was netjes, maar de badkamer was wel aan renovatie toe. De twee kleine ramen keken uit op een smalle binnenplaats wat op zich niet zo erg was omdat we toch alleen maar op de kamer waren om te slapen en omdat het er ’s nachts wel rustig was.
Goed ontbijt met mooi uitzicht op de schitterende gebouwen op de Plaça de l’Ajuntament.
Prijs/kwaliteit: zeer slecht, maar dat is overal zo tijdens de Fallas. We betaalden 190 euro per nacht (buiten de Fallas periode 69 euro per nacht).
Cabo Roig – Dakappartement Cabo Marina
Prima penthouse op 250 meter van de zee gelegen. Living met half open keuken (met alle mogelijke apparatuur), 2 slaapkamers en 2 badkamers, zuidoostgericht terras met tafel en stoelen en een enorm dakterras met tafel en stoelen, ligbedden, loungeset, barbecue.
Ondergrondse parkeergarage en gratis gebruik van fietsen.
Een zalig appartement. Enige opmerking: het bed was aan de smalle kant.
Prijs/kwaliteit: zeer goed.
myriamsditjesendatjes.com 
Jij kent de mooie plaatsjes hé. Ik heb een huisje in Torrevieja maar ben er zelden. Ben schilder en heb hier in België regelmatig tentoonstellingen. Als ik in Torr. Ben dan ga ik soms ook naar Cabo Roig of La Mata Beach. In Torr. zijn de stranden overvol. Valencia heb ik ook bezocht. Ik vlieg meestal met Vueling vanuit Brussel en huur mijn auto in Alicante. Wat het huisje betreft: verkopen of houden????? Als ik je verslag lees dan denk ik: verkopen en reizen zoals jij….Wij gaan er nooit in volle zomer maar we zijn al geweest in Februari, tijdens de dag super en vanaf nog. 16u word het fris. Maar ja, we kennen goede restaurantjes in de omgeving…. Geniet er verder van. Je bent goe bezig…. mijn email adres is mjgeeraerts@me.com
LikeLike
Valencia:https://youtu.be/bq3CCpY50AQ
LikeLike
Bedankt voor je reactie Mariejo. Wij hebben er ook nog even aan gedacht om iets te kopen daar in de buurt, maar dat idee toch maar laten varen. Wij (vooral ik dan) reizen nog te graag. En als we voor een of enkele maanden iets willen huren, dan kunnen we eens afwisselen waar we gaan.
LikeLike
Mooi filmpje!
LikeLike
Gelijk heb je. Ik en mijn vriend zijn intussen 82 geworden en onze grote reizen zijn gedaan (Azie, Afrika…)… daarom mijn twijfels om het huisje te verkopen. Ik heb het geërfd anders had ik nooit iets gekocht. Op seniorennet ben ik Josephine
LikeLike
Oh, dan zou ik het wel weten! Hou het huisje maar, dan heb je altijd een warm plekje waar je naartoe kan. Wij zijn nog maar net gepensioneerd (mijn man werkt vandaag zijn laatste dag!!) en voorlopig nog voldoende fit om nog een stukje van de wereld te zien dat we nog niet kennen.
LikeLike
Men kan niet alles zien maar ik kan jullie de Filippijnen aanraden…. Op mijn videokanaal op Youtube kan je al mijn reizen zien… Ik heb in 1977 Afghanistan gedaan maar dit raad ik jullie niet meer aan, ha ha
LikeLike
Afghanistan liever niet op dit moment, maar Iran moet ook zo mooi zijn. Toch zijn wij meer fans van Afrika. Zimbabwe, Zambia, Botswana …
LikeLike
Kenia en Tanzania heb ik 2x gedaan: in 1974 en 1978… nu wil ik daar niet terug want vrees dat ik erg teleurgesteld zal zijn. Ik blijf liever met mijn mooie beelden van toen in mijn hoofd.
LikeLike
Wij hebben eigenlijk net hetzelfde. Kenia hebben wij gedaan in 1996 … was een van onze mooiste reizen en wij houden ook liever de mooie beelden van toen in ons hoofd dan nog eens terug te gaan. Zimbabwe, Zambia, Botswana en Namibië hebben nog andere troeven dan alleen het wild en de Mt. Kilimanjaro.
LikeLike
Die andere landen kennen we niet. Waar we nu tegenop zien zijn de lange vluchten. i.p.v. Indië zijn we in Januari naar Portugal gegaan: regen, regen…. en we dachten: waren we nu maar naar Indië gegaan…. Dan Torrevieja en verleden week één weekje naar Oostenrijk met Seniorennet. Het was ook een toffe vakantie maar niet wat wij gewoon zijn. Ik vertrek nu op 24/4 tot 3/5 naar Torrevieja terug, met mijn zus dus: strand en lekker eten… Met mijn vriend is het de omgeving bezoeken (Valencia – Andalousie – Alicante, en ook lekker gaan eten maar geen strand).
LikeLike
Portugal in de winter is inderdaad niet de beste keuze. Kan zelfs in mei/juni nog koud zijn. Wij vertrekken 30/5 naar het zuiden van Portugal. De vijfde keer al. Mijn man is daar zo graag. Putje winter gaan wij ook verder weg hoor. In december naar Senegal geweest. Slechts zes uren vliegen en je zit in een totaal andere wereld. Lange vluchten vind ik niet zo erg, het is vooral het tijdsverschil waar ik zo tegenop zie. En meestal is of de heen- of de terugvlucht dan ook nog een nachtvlucht. Dan ben ik echt een paar dagen volledig kapot. Van Dakar was de terugvlucht ook 's nachts, maar er is maar één uur verschil. Dat overleef ik nog net. 😉
LikeLike
Ja, inderdaad, het uurverschil is erg. Als ik van Thailand terug kwam had ik een maand nodig om terug OK te zijn. Senegal… nog niet geweest. Misschien er eens over nàdenken want 6u vliegen is doenbaar en één uur verschil is super! Ik ga dat eens bestuderen. Bedankt voor de tip.
LikeLike