Het klinkt heel decadent, en het is ook heel decadent, maar woensdag ben ik gaan lunchen in Parijs. Een Amerikaanse kennis, die daar een maand verblijft, had me gevraagd of ik geen zin had om samen te lunchen en bij te babbelen. Met de eindejaarsactie van Thalys was een ticket redelijk betaalbaar – in eerste klas want dat was goedkoper dan tweede klas, begrijpe wie kan – … ik dus gewoon een dag heen en weer met de Thalys naar Parijs.
Van Parijs zelf heb ik niet veel gezien deze keer. We zijn in een taxi gesprongen en hebben ons naar restaurant L’Oiseau Blanc laten voeren waar we eigenlijk alleen maar gepraat en vooral gegeten hebben … super lekker en super chique. Het restaurant is schitterend gelegen op het dak van hotel The Peninsula, met een prachtig zicht op de Eiffeltoren vóór ons en in de verte links de Sacré Coeur.
Nadien opnieuw de taxi in voor koffie met iets sterkers naar een ander mooi dakterras bij hotel Le Terrass”. Ja … Madame Watt, zoals ze met veel respect wordt aangesproken, kent duidelijk de betere adresjes. Het was een hele leuke dag en een heel fijn weerzien.
Nog even opschrijven wat ik gegeten heb, want dat weet ik anders over twee weken niet meer:
Daurade royale assaisonnée comme un ceviche à la main de bouddha, jeunes betteraves et enoki à la mangue
Lieu jaune de ligne et moules de bouchot aux sucs de clémentine, carottes étuvées au chorizo ibérique
Poire Comice passionnément chocolat, parfait glacé à la vanille
myriamsditjesendatjes.com 
wat was het prijskaartje ?
LikeLike
Is dat belangrijk dan? Kan je trouwens heel eenvoudig vinden op de website (dinerkaart).
LikeLike