Oh, what a beautiful morning …

Wat een heerlijke nazomerdag. Deze morgen aan de ontbijttafel zeiden manlief en ik bijna tegelijkertijd ‘naar zee?’. Aldus geschiedde en samen met duizend(en) anderen reden we aan een slakkengang (het laatste stuk dan toch) richting Knokke. Wisten wij veel dat dit weekend de Grand Prix Knokke-Zoute gereden werd?! Dat, in combinatie met het mooie weer, maakte dat we toch wel even onderweg zijn geweest. Wonder boven wonder hebben we slechts een kwartier moeten rondrijden in Knokke om een parkeerplek te vinden. En wonder boven wonder had Restaurant Alexandra nog net één tafeltje vrij voor de lunch op hun zonovergoten terras. Alsof het zo moest zijn.

Genoten hebben we. Van het heerlijke eten, van de parade van prachtige oldtimers en luxe sportwagens, van het flaneren over de zeedijk in de zon en zónder wind, van het lekkere ijsje van bij Glacier de la Poste, ja zelfs van de (bijna) 10.000 stappen die we vandaag hebben gezet. Zo mogen er nog vele dagen volgen. 

En nu even verder genezen van mijn bronchitis en oorontsteking waarmee ik al tien dagen geplaagd word.