Het was me de week wel

Het begon al op zondag. We hadden een afspraak met onze vriendengroep voor een bezoek met gids aan de Chinese wijk in Antwerpen. Half twee moesten we thuis vertrekken. Om kwart over twaalf rijd ik nog even naar de bakker, want dat was ik ’s morgens vergeten. Ik parkeer mijn auto en met dat ik mijn portier open komt er een dame op me af: ‘madam, uwe rechter achterband staat plat … ‘. En niet gewoon plat, maar echt goed plat. De band stond gloeiend heet, ik durfde er niet meer mee naar huis rijden. Assistance gebeld, want in een moderne compacte auto zit geen reservewiel. Daar moet je het stellen met een reparatiekit. … ‘Drie kwartier tot een uur‘, zei de telefoniste. Drie kwartier tot een uur? Dwz tegen één uur / kwart over één? De stress sloeg toe! Manlief gebeld die het wachten is komen overnemen want ik moest me natuurlijk nog klaarmaken, nog eten, … Enfin, we zijn toch nog op tijd weggeraakt.

En verder … maanden geleden wisten we al dat ons nichtje (mijn petekind) haar doctoraatsthesis zou verdedigen in Amsterdam op vrijdag 29 april. Ik had ook direct hotelkamers geboekt voor onszelf en onze kinderen. We gingen er een gezellig weekendje Amsterdam van maken.

Dinsdag moest ik eerst nog even langs de chirurg om twee ontstoken talgklieren te laten weghalen op mijn bovenarm. ‘Een kleinigheid’ zei de huisarts: ‘klieren eruit, dichtnaaien, pleister erop en na zeven dagen de draadjes laten verwijderen’. Het liep net iets anders. Eigenlijk klopte alleen het eerste gedeelte van zijn verhaaltje. De klieren waren zodanig ontstoken dat er een dikke abces onder was komen te zitten die dan ook nog eens opengebarsten was. De chirurg is er bijna een uur mee bezig geweest voor ze alles eruit had. Ik heb wat afgejodeld daar in die behandelkamer, want door de ontsteking kreeg ze het erg slecht verdoofd. Ze kon het ook niet ‘netjes afwerken’ zoals ze zelf zei en heeft de wonde moeten open laten omdat het zo diep was (en nog steeds is). Wieken erin dus en gedurende drie weken iedere dag de thuisverpleging laten komen om het te verzorgen en er nieuwe wieken in te proppen. Geen lolletje! Bovendien hing ons weekend Amsterdam aan een zijden draadje want als de wonde nog te veel vocht zou verliezen (wat woensdag het geval was), dan zou de verpleegster twee keer per dag moeten langskomen. Maar gelukkig, alles verliep voorspoedig.

Tot zoonlief woensdagmorgen liet weten dat hij goed ziek was. Veel koorts en ontstoken keelamandelen, ‘maar ik kijk het nog wat aan en we zien donderdagavond wel’. Donderdagavond nog weinig of geen verbetering. Heel jammer, voor ons en voor hen. Je kan plannen maken zoveel je wil, maar daarom kan je ze nog niet uitvoeren.

Nu ook nog even afwachten of onze citytrip Barcelona, die ik vorige week nog snel had geboekt, zal kunnen doorgaan. Als mijn wonde goed geneest, dan kan manlief misschien wel voor vijf dagen de verzorging op zich nemen. Dat bespreken we eind volgende week wel met de verpleging.

De anderhalve dag Amsterdam waren overigens zeer gezellig. De verdediging van de thesis was indrukwekkend. Nichtjelief heeft dan ook haar doctoraatstitel met brio behaald. De aula van de V.U. zat vol met vrienden en familie. Het was best een emotionele gebeurtenis. Nadien receptie, ’s avonds met de familie een lekker diner bij Grand Café De Kroon en een feest natuurlijk. In een heel leuk klein pandje aan het water. De oudjes (wij onder andere) hebben het niet heel lang getrokken. We wilden ook op tijd op want inmiddels had ik – dankzij Agnes – een restaurantje gereserveerd voor de lunch op de terugweg.

Wat hebben we lekker gegeten bij Vista Restaurant & Food Bar in Willemstad! Om te beginnen is het pand gelegen op een top locatie met langs alle kanten zicht op het water. Achteraan, op het water, een heerlijk terras voor de mooie dagen die hopelijk nog gaan komen. De kaart is niet heel uitgebreid, wat de keuze alleen maar gemakkelijker maakt. De gastvrouw meldde nog even dat de à la carte gerechten allemaal de portionering ‘tussengerecht’ hebben. Ik vond de prijzen zeer democratisch. Zoals gewoonlijk kozen wij voor het lunchmenu all-in. Mooie borden, lekkere smaken, perfecte bereidingen. Ook de wijnen waren heerlijk. Wij zijn fan!