Manlief heeft vandaag een moeilijke knoop doorgehakt: de geplande fietsvakanties (2 stuks, één in de Ardennen en één in de Pyreneeën) gaan niet door. Hij ziet nu zelf ook wel in dat het onmogelijk is om de eerste week van mei vier dagen aan een stuk te fietsen, à rato van zo’n 150 km per dag met best wat hoogteverschillen. En een maand later een hele week zware cols te gaan rijden. Hij kan/mag de eerste maanden niet trainen en het zou gewoon onverantwoord zijn om zo snel al zo’n zware ritten te gaan doen. Hij heeft ze dus noodgedwongen allebei geannuleerd. Ik heb er me – voor één keer – niet mee bemoeid. Het moest echt wel zíjn beslissing zijn.
Wat ik wel gedaan heb, is snel een vliegtuigticket voor hem gekocht want de vakantie in Zuid-Frankrijk die we gepland hadden aansluitend aan zijn fietsvakantie in de Pyreneeën (en waarvoor ik al een ticket had), die laat ik niet aan mijn neus voorbij gaan! Zo ben ik dan ook weer wel. 😉
myriamsditjesendatjes.com 