Sinds vanmiddag zijn wij grootgrondbezitters. De twee stukken bosgrond waren van mijn ouders. Toen in januari van dit jaar mijn moeder overleed (mijn vader is al 24 jaar dood) kwamen ze logischerwijze mee in de nalatenschap. Broer en zus waren niet geïnteresseerd. Wij wel want we halen er al jaar en dag ons hout voor de haard. Nu hebben we dus brandhout voor de komende honderd jaar. En het bos blijft – net zoals ons ouderlijk huis – in de familie. Dat vinden we allemaal een fijne gedachte.
We hebben de dag dan ook met zijn allen afgesloten met een lekker diner bij Kandinsky en zijn gelukkig en tevreden dat de hele erfenis op een mooie manier en zonder één onvertogen woord is afgehandeld.
myriamsditjesendatjes.com 