Hij was er weer vannacht, mijn vriend de volle maan. Als hij er niet voor gezorgd heeft, dan heeft hij er vast aan meegeholpen om ervoor te zorgen dat ik geen oog dicht zou doen. De ploert. Vier milligram had ik nodig vannacht om een paar uurtjes rust te vinden. De gebruikelijke twee milligram toen ik om kwart over elf naar bed ging en toen ik om 3u nog geen oog had dichtgedaan heb ik er nog twee milligram bij genomen. Stom natuurlijk want ik heb daarna hooguit twee uren geslapen en voel me nu als een zombie die de hele nacht zwaar gefeest heeft met koppijn en alles inbegrepen. Maar gauw een Dafalgan nemen.
2 gedachten over “Volle maan”
Reacties zijn gesloten.
Wat een ellende toch dat slapen van jou!Sterkte vandaag, ik kan me een beetje voorstellen hoe je je voelt
LikeLike
Inderdaad ellendig en herkenbaar, daarom zit ik hier nu nog. Slik er niets voor, zelfs een olifantenslaappil die A. voor me haalde onlangs haalt niets uit. Ga soms 's nachts maar met de hond lopen in de hoop dat ik zo moe word en niet meer plafond lig te staren. Sterkte Myriam, dat zombiegevoel de volgende dag is waardeloos.
LikeLike